پارمیس ماجدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، موسسه آموزش عالی عمران و توسعه، همدان، ایران.
فرزین سیاهی - مربی، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

بتن با قابلیت تغییر شکل، به عنوان یک نوآوری پیشرفته در مصالح ساختمانی، پتانسیل قابل توجهی برای ارتقاء انعطاف پذیری و پایداری سازه ها دارد. این نوع بتن، با توانایی تغییر شکل در پاسخ به فشارها و تغییرات محیطی، امکان ایجاد سازه هایی با مقاومت و دوام بیشتر را فراهم می کند. در این مقاله، به بررسی تکنولوژی های نوین مورد استفاده در تولید بتن با قابلیت تغییر شکل پرداخته و مزایا و چالش های مرتبط با استفاده از این مصالح در پروژه های ساختمانی مورد بحث قرار می گیرد. خواص مکانیکی و رفتار دینامیکی این نوع بتن در شرایط مختلف بارگذاری، از جمله ارتعاشات ناشی از زلزله و تغییرات دمایی، تحلیل شده و نتایج تحقیقات اخیر در این زمینه ارائه می شود. همچنین، کاربردهای عملی بتن با قابلیت تغییر شکل در سازه های مدرن، از جمله پل ها، ساختمان های بلندمرتبه، و زیرساخت های حمل ونقل مورد بررسی قرار می گیرد. هدف این مطالعه، ارائه یک چشم انداز جامع از پتانسیل های این فناوری و تشویق به استفاده گسترده تر از آن در صنعت ساخت وساز است. با بهره گیری از بتن با قابلیت تغییر شکل، می توان به بهبود کارایی و عمر مفید سازه ها و نیز کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری دست یافت.

بتن با قابلیت تغییرشکل، مصالح نوین، سازه های انعطاف پذیر.