تاثیر ضریب چسبندگی قاعده ای در سبک دگرشکلی پهنه گسل منقارک با به کارگیری روش مدل سازی آنالوگ

پهنه شمالی جنوبی گسل راستالغز منقارک در کمربند ساده چین خورده زاگرس قرار دارد که از ۳۰ کیلومتری باختر شیراز شروع شده و تا جنوب شهرستان دهرم به طول ۱۴۰ کیلومتر ادامه دارد. ساختهای نمکی متعددی همانند جهانی، فیروز آباد و گچ از داخل پهنه گسل منقارک و ساخت نمکی کوچک دیگری در راستای راندگی کیلاق بیرون زده است. وجود ساختهای نمکی در منطقه می تواند بیانگر لایه جدا کننده و گرانرو در توالی رسوبی باشد. وجود  و یا تغییر در توزیع لایه های جداکننده گرانرو در افقهای مختلف، می تواند بر چگونگی سبک دگرشکلی در بخشهای بالایی و پایینی تاثیرگذار باشد. در این نوشتار، تغییرات فضایی افقهای جداکننده گرانرو و تاثیر آن در سبک دگرشکلی پهنه گسل منقارک با استفاده از همانند سازی مدرج آزمایشگاهی مورد بررسی  قرار گرفته است. در یک کمربند چین خورده رانده، هر چه قدر ضریب چسبندگی پی سنگ و توالی رسوبی پوشاننده بیشتر باشد، پهنای دگرشکلی کم و شیب انباشتگی زیاد بوده و هر چه ضریب چسبندگی کم باشد، پهنای دگرشکلی زیاد و شیب انباشتگی یا شیب توپوگرافی ملایم است. وجود و ستبرای زیاد سری نمکی هرمز بین پی سنگ و رسوبات پوشاننده، باعث کاهش ضریب چسبندگی پی سنگ و رسوبات بالایی شده و نبود آن یا ستبرای کم آن بیانگر ضریب چسبندگی بالا بین پی سنگ و رسوبات بالایی است. نتایج این بررسی نشان می دهد که شیب انباشته دگرشکلی در منطقه متغیر بوده و به خوبی با نحوه توزیع لایه های جدا کننده گرانرو در ارتباط بوده و از آن پیروی می کند. در باختر پهنه گسل منقارک، ضریب چسبندگی و شیب انباشتگی زیاد، پهنای دگرشکلی کم و در خاورپهنه، ضریب چسبندگی و شیب انباشتگی کم، پهنای دگرشکلی زیاد است.

کلیدواژه ها:

کوهزاد زاگرس ، پهنه گسل راستالغز منقارک ، دکلمان قاعده ای ، مدل سازی آنالوگ ، نمک هرمز ، شیب انباشتگی