CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

سطح ویتامین D در بیماران ایرانی مبتلا به نورومیلیت اپتیکا

عنوان مقاله: سطح ویتامین D در بیماران ایرانی مبتلا به نورومیلیت اپتیکا
شناسه ملی مقاله: JR_IMSJ-39-626_002
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

آذر برادران - استاد، گروه آسیب شناسی، دانشکده ی پزشکی و مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
امید میرمسیب - پزشک عمومی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
وحید شایگان نژاد - استاد، گروه داخلی اعصاب، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
آذر نعیمی - استادیار، گروه آسیب شناسی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
علیرضا افشاری صفوی - استادیار، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بجنورد، بجنورد، ایران
زهرا تاجی - دانشجوی پزشکی، کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

خلاصه مقاله:
مقدمه: بیماری نورومیلیت اپتیکا، از جمله بیماری های التهابی دستگاه عصبی مرکزی است که باعث دمیلینیزاسیون و آسیب آکسونی به ویژه در عصب اپتیک و طناب نخاعی می گردد. با توجه به نقش احتمالی ویتامین D در تنظیم سیستم ایمنی، کمبود این ویتامین شاید بتواند در پاتوژنز و همچنین، شدت بیماری نورومیلیت اپتیکا نقش داشته باشد. هدف از اجرای این مطالعه، مقایسه ی سطح سرمی ویتامین D در مبتلایان به نورومیلیت اپتیکا با گروه شاهد و بررسی ارتباط سطح این ویتامین با میزان ناتوانی و تعداد حملات در طول سال در این بیماران بود.روش ها: در این مطالعه ی مقطعی، ۴۰ نفر از بیماران نورومیلیت اپتیکا و ۴۰ نفر به عنوان گروه شاهد، شرکت کردند. سطح سرمی Vit D (OH) ۲۵ به روش High-performance liquid chromatography (HLPC) اندازه گیری و مقایسه شد. همچنین، متغیرهای بالینی نظیر Expanded disability status scale (EDSS) و Annualized relapse rate (ARR) در بیماران ارزیابی گردید.یافته ها: میانه ی سطح سرمی ویتامین D در بیماران مبتلا به نورومیلیت اپتیکا (۲۰/۴۶ نانوگرم/میلی لیتر) نسبت به گروه شاهد (۶۵/۲۹ نانوگرم/میلی لیتر)، بالاتر بود (۰۰۱/۰ > P). فراوانی عدم کفایت ویتامین D (Vitamin D insufficiency) در گروه شاهد (۵/۵۲ درصد) نسبت به بیماران (۰/۵ درصد)، بالاتر بود. همچنین، میان سطح سرمی ویتامین D با Body mass index (BMI)، EDSS و ARR در بیماران، ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: مطابق یافته های مطالعه ی حاضر، همراهی قابل توجهی میان کمبود ویتامین D و بیماری نورومیلیت اپتیکا وجود نداشت.

کلمات کلیدی:
نورومیلیت اپتیکا, ویتامین D, بیماری های دستگاه عصبی مرکزی, بیماری های دمیلینیزان

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2110138/