مقایسه ی حساسیت و ویژگی نقشه های ضریب انتشار ظاهری در تصویربرداری دیفیوژنی ام آر آی با نقشه های T۲ در تشخیص ایسکمی قلبی

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی اصفهان، دوره: 40، شماره: 690
  • کد COI اختصاصی: JR_IMSJ-40-690_001
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 74
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مریم کاملی

MSc Student of Medical Imaging, Department of Medical Physics, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

ایرج عابدی

Assistant Professor, Department of Medical Physics, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

چکیده

مقاله پژوهشیمقدمه: تصویربرداری تشدید مغناطیسی قلبی (Cardiovascular Magnetic Resonance) با استفاده از نقشه های T۲ و نقشه های ضریب انتشار ظاهری (Apparent diffusion coefficient) ADC، روش های جدید برای نمایش ایسکیمی و ادم میوکارد محسوب می شوند. در این مطالعه حساسیت، ویژگی و کاربرد تشخیصی نقشه های ADC در تصویربرداری دیفیوژنی نسبت به نقشه های T۲ در تشخیص ایسکیمی قلبی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.روش ها: این یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی است که در بیمارستان پیوند اعضای شیراز از بهمن ماه ۱۳۹۹تا اسفندماه ۱۴۰۰ بر روی ۵۸ بیمار مبتلا به ایسکیمی قلبی با میانگین پنج روز پس از اینفارکت، تحت تصویربرداری ام آر آی ۳ تسلا قرار گرفتند. برای این منظور، تصاویر نقشه های T۲ و نقشه های ADC از میوکارد اخذ و مقایسه شدند. تصاویر سینمایی (Cine) برای بررسی کارکرد بطن چپ مورد استفاده قرار گرفت و بر اساس تصاویر افزایش تاخیری گادلنیوم (Late Gadolinium Enhancement) ناحیه ی اینفارکت شده ی میوکارد تعریف شد.یافته ها: در بررسی های آماری که با قطعه بندی بطن چپ انجام گرفت، حساسیت و ویژگی نقشه های T۲ به ترتیب ۸۴ و ۹۵ درصد و حساسیت و ویژگی نقشه های ADC به ترتیب ۸۸ و ۹۷ درصد گزارش شد.نتیجه گیری: با توجه به ارزیابی های انجام شده، نقشه های ADC حساسیت و ویژگی بالاتری نسبت به نقشه های T۲ که به طور روتین در کلینیک استفاده می شوند نشان دادند، لذا استفاده از آن ها به منظور بررسی ایسکیمی در بیماران قلبی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها

Assessment, Diagnosis, Myocardial Ischemia, Diffusion magnetic resonance imaging, Cardiac imaging techniques

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.