کاربردشناسی، بازگشت واژه ها از مابعدالطبیعه
- سال انتشار: 1383
- محل انتشار: فصلنامه پازند، دوره: 1، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_PAZAND-1-3_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 84
نویسندگان
دانشجوی دوره کارشناسی ارشد زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
در میان زبانشناسان و متفکران معاصر افراد بسیاری هستند که کاربردشناسی را جزئی از دانش زبانشناسی نمی دانند زیرا عمدتا «بافت متکی» است و مطالعه بافت نیز گاهی به دلیل وسعت نظر ناممکن می نماید. اما حتی دیدگاه زایشی معاصر تمام تلاش خود را – که کوشش در پی یافتن نظریه ای درباره توانش زبانی است – زیرمجموعه ای از نظریه کنش می داند. این مقاله با این فرض نوشته شده است که کاربردشناسی به مثابه بخشی از دانش زبانشناسی شیوه نویی از تحلیل معنی می تواند به دست دهد. و در پی آن است که خاستگاه آن را در فلسفه زبان بیابد. ویتگنشتاین با رویکردی بدیع زمینه ظهور آن را فراهم کرد. این شیوه از آرای ویتگنشتاین ریشه گرفت و توسط نقشگرایان رشد کرد. در این نوشته سعی می شود تا روشن شود که چگونه نگرش فلسفی، نسبت به جهان و پدیده های ذهنی دیدگاه ما را نسبت به زمان تعیین می کند. کاربردشناسی هرگز نمی توانسته است در درون کمال گرایی و نامگرایی پدید آید زیرا آنها معتقدند که لفظ موجب اغوای ذهن است بلکه کاربردشناسی زاییده تفکر پراگماتیت و تجربه گرایانه است.کلیدواژه ها
کاربردشناسی, نظریه کنش, کمال گرایی, نامگرایی, تجربه گرایاناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.