رهبری و سیاست گذاری آموزشی

رهبری و سیاست گذاری آموزشی دو مفهوم مهم و وابسته به هم در مدیریت آموزشی هستند که نقشی تعیین کننده در تحقق اهداف نظام های آموزشی دارند (مهرآرا و همکاران، ۱۳۹۹). رهبران آموزشی با تامین شرایط و ایجاد چارچوب های لازم برای توسعه آموزشی، نقش اساسی در شکل گیری و بهبود کیفیت آموزشی ایفا می کنند (امیری، ۱۴۰۰). سیاست گذاری آموزشی با تعیین اهداف، استانداردها و راهبردهای کلی نظام آموزشی، زمینه را برای ارتقای نظام یاددهی و یادگیری فراهم می سازد (زارع، ۱۳۹۸). طبق دیدگاه هریس (۲۰۲۰)، رهبری آموزشی موثر می تواند با تکیه بر شفافیت و انعطاف پذیری، برنامه های آموزشی را به نحو مطلوب به سمت اهداف تعیین شده هدایت کند. رهبری آموزشی نوآورانه نیز در جوامع امروزی به عنوان ابزاری موثر برای توسعه پایدار آموزش شناخته می شود (شریفی و حسینی، ۱۴۰۱). پژوهش ها نشان می دهند که سیاست گذاری دقیق و اصولی می تواند موانع موجود در فرآیند یادگیری و تدریس را کاهش دهد و تعاملات اثربخش بین معلمان و دانش آموزان را تسهیل نماید (عباسی و صالحی، ۱۳۹۷). در این راستا، مدیران آموزشی با بهره گیری از رهبری تحولی، می توانند فرهنگ یادگیری و خلاقیت را در مدارس ترویج دهند (کریمی، ۱۳۹۹). همچنین، توجه به مشارکت فعال معلمان در فرآیند سیاست گذاری، به ایجاد احساس تعهد و تعلق در محیط آموزشی کمک می کند (نیکبخت، ۱۳۹۶).

کلیدواژه ها:

رهبری ، سیاست ، آموزش ، کیفیت ، فرهنگ.