مریم رنجبری کلوئی - دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه فرهنگیان،پردیس شهید باهنر شیراز
زینت نگهدار - دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه فرهنگیان،پردیس شهید باهنر شیراز

فرمالیسمیکی از مکاتب نقد ادبی است که در خلال جنگ جهانی اول در روسیه به وجود آمد. در این نوع نقد به ظاهر و فرم اثر توجه و معنا و محتوا در درجهی دومیا به طور کلی نادیده گرفته میشود. فرمالیست ها در بررسییک اثر بر نکات نحوی، صنایع بدیعی زاویهی دید وزن قافیه .... توجه میکنند. هدف پژوهش توصیفی - تحلیلی حاضر، بررسی شعرا ریشه در خاک فریدون مشیری مطابق با نظریهی فرمالیسم است. مشیری شاعر برجسته ی معاصر ایران است که در سال ۱۳۰۵ شمسی در تهران چشم به جهان گشود و در سال ۱۳۷۹ براثر بیماری در گذشت ریشه در خاک یکی از اشعار کمتر پرداخته شده ی مشیری است که دارای رنگ و بوی ملی گرایی و عشق به وطن است. شعر در قالب نیمایی و در بحر هرج (مفاعیلن سروده شده و دارای زبانی ساده و روان است. همچنین شعر از لحاظ صنایع بدیعی و بیانی (به خصوص استعاره بسیار غنی است که بر زیبایی اثر افزوده و در این نوشتار به بررسی این موارد پرداخته می شود.

فرمالیسم فریدون مشیری شعر نو، ریشه در خاک