سیدمحمد امان هاشمی - طلبه جامعه المصطفی العالمیه

راههای رسیدن به خداباوری ، پرسشی مهم برای بشر بوده است تا در سایه آن بتواند زندگی هدف داری را برای خود رقم زند. دیدگاه های مختلفی در روان شناسی و فلسفه به بررسی راههای رسیدن به خداباوری و عواملی که می توانند زندگی را بامعنا بسازند مطرح شده است. ولی بنا به ضرورت استفاده از نظرات امامان بزرگوار شیعه در یافتن شیوه ای برای زندگی بهتر، در این پژوهش موءلفه های خانواده خدا باور به روایت امام رضا(ع) به تصویر کشیده شده است. با بررسی روایات آن حضرت، می توان عوامل موثر برخداباوری را در قالب مولفه شناختی( خداباوری، توکل، ایمان به اصالت خویش و انتظار ظهور) و عاطفی و رفتاری ( تفکر، رفتاری انسانی با دیگران، قانون گرایی، شاد ساختن مردم و …) مورد توجه قرار داد. امام رضا علیه السلام میفرمایند : بالاترین مرتبه خردمندی این است که انسان خودش را بشناسد . امام رضا علیه السلام: افضل العقل معرفه الانسان نفسه خودشناسی، پایه و محور خداشناسی است. چنان که در سخن پیامبر بزرگوار اسلام آمده است که « هر کس خود را شناخت خدا را شناخته است» این بدین معناست که خود واقعی و نفس انسانی گوهری ماورای مادی است و شناخت علمی و استدلالی یا دیدن و لمس آن، این حقیقت ماورای مادی را اثبات می کند و نشانه بزرگی برای خداباوری می گردد. دیگر این که با شناخت و ارزیابی توانایی و نیروهای خود، می تواند در خانواده و جامعه درست و معقول زندگی کند و در صحنه های گوناگون زندگی حسابگرانه گام نهد و به کارها و ارتباط هایی دست زند که توان آن را دارد و در محیط هایی حضور یابد که بتواند نقشی ایفا کند یا رسالتی داشته باشد. شرط اول برای ساختن نفس و تهذیب و تکمیل آن، شناختن آن است چون تا انسان، ارزش های وجودی نفس خویش و موهبت های عالی و استعدادهای درونی آن را نشناسد، سعی در تربیت و تقویت و فعلیت بخشیدن به آن ها نمی کند و برای بهره برداری از آن ها کوششی به خرج نمی دهد زیرا که کوشش شخص درباره هر چیز، بسته به اندازه شناختی است که از آن چیز و ارزش های آن دارد.

خداباوری، خانواده، توکل ، شادی، رفتار درمانی، امام رضا علیه السلام