راضیه گازری - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
سیده صبا محمدی خاص - کارشناس ارشد، دپارتمان فیزیولوژی و حرکات اصلاحی و اسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران، همکار ومحقق علمی-پژوهشی در علوم ورزشی، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
شایسته خاکشور - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران

امروزه نقص توجه و پیش فعالی از رایج ترین اختلالات رفتاری در کودکان است. پیش فعالی یا ADHD اختلالی است که در آن پرتحرکی، بی توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدید تر از کودکان دیگر وجود دارد. از این رو پژوهشگر قصد دارد با بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک برعملکرد کودکان ADHD به یک جمع بندی کلی درباره تمرینات ریتمیک برای این گروه خاص از کودکان دست یابد.پژوهش حاضر یک مطالعه مروری است که از بررسی بالغ بر ۵۰ مقاله مرتبط با عناوین مشابه درباره تاثیر تمرینات ریتمیک برعملکرد کودکان ADHD جمع آوری شده است.پژوهش گران بر این باورند که آموزش حرکات ورزشی ایروبیک بربهبود کارکرد های اجرایی و توجه کودکان با ناتوانی های یادگیری عصب روانشناختی موثر می باشد . همچنین به نظر می رسد تمرینات حرکتی ریتمیک مانند بازی های حرکتی نیز می تواند بر تعادل کودکان به این اختلال تاثیر گذار باشددر نتیجه بهبود مهارت های حرکتی کودکان باعث شده است که در موقعیت هایی همچون بازی، شرایط تحصیلی و فعالیت های روزانه احساس کفایت و شایستگی بیشتری کنند. از این رو پیشنهاد می شود به دلیل مقبولیت بالاتر و تاثیرپذیری بیشتر کودکان در سنین پایه از فعالیت های ریتمیک این نوع از تمرینات در پروتکل های درمانی کودکان دارای اختلال نقص توجه و تمرکز گنجانده شود.

تمرینات ریتمیک، اختلال کم توجهی، بیش فعالی، کودکان