احسان خوش بیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان، قوچان،ایران
محسن ترنج زر - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان، قوچان،ایران
ایمان خوش بیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی،گروه مهندسی شیمی،مشهد،ایران
حسین قهرمانی - عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان،گروه مهندسی شیمی، قوچان،ایران

این مقاله مروری بر پتانسیل هضم بی هوازی برای تولید انرژی و بازیافت مواد از پسماند میوه و سبزیجات است. این پسماندها معمولا شامل 8 تا 18% جامد کل و 86 تا 92% جامد فرار می باشد. حدود 75% از مواد آلی موجود با سرعت بسیار بالایی تجزیه میشوند، همچنین این پسماندها شامل 9% سلولز و 5% لیگنین است. هضم بی هوازی پسماند میوه و سبزی در شرایط عملیاتی مختلف و با انواع مختلف بیوراکتور مورد مطالعه قرار گرفته است. این تحقیقات نشان داده اند که 70 تا 95% از مواد آلی به متان تبدیل می شوند. همچنین نرخ حجمی ورود مواد آلی حدود 1 تا 8، 6 گرم جامد فرار برروز است. مشکل اصلی هضم بی هوازی میوه و سبزیجات در نرخ سریع تجزیه شدن آن است که در نتیجه آن PH در راکتور با سرعت زیادی کاهش مییابد که این نیز به خاطر تولید سریع اسیدهای آلی می باشد. این اتفاق سبب جلوگیری از رشد و فعالیت باکتریهای متان زا میشود. سیستمهای 2 مرحلهای پیوسته بازده بالاتری را برای هضم بی هوازی پسماند میوه و سبزیجات نشان میدهد. مهمترین مزیت این سیستمها این است که ورود مواد آلی در مرحله 1 صورت می گیرد بنابراین PH به طور مناسبی در مرحله تولید متان تنظیم می گردد. سیستم های 2 مرحله ای در شرایط دمایی گرما دوست و گرمای میان دوست عمل می کنند، که در این سیستم ها 95% از جامد فرار به متان تبدیل می شود و نرخ حجمی ورود متان 5.65 گرم جامد فرار بر روز است. بازده متوسط تولید متان حدود 420 لیتر بر کیلوگرم جامد فرار است.

هضم بی هوازی، پسماند میوه و سبزیجات، متان، بازده، بیوگاز