مریم راستی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روان شناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور. اصفهان. ایران
شکوفه موسوی - استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، اصفهان، ایران
محمود شاهسواری - استاد یار گروه جامعه شناسی، دانشگاه پیام نور، اصفهان، ایران

هدف پژوهش تدوین مدل ساختاری قلدری کودکان براساس تنهایی، تکانشی بودن، خود پنداره و خود کنترلی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسران پایه پنجم ابتدایی شهرستان نجف آباد( 3046 نفر دانش آموز) که درسال 1402-1403 تحصیل بود. براساس جدول مورگان 341 نمونه جمع آوری شد. پس از منطقه بندی مدارس از نظر آموزش و پرورش، 10 مدرسه انتخاب شد که از هر کدام تعداد حداقل35 نمونه جمع آوری گردید. ابزارگردآوری اطلاعات با 5 پرسش نامه: پرسش نامه قلدری ایلی نویز، پرسش نامه تنهایی آشر (SLFS)، پرسش نامه تکانشی بودن هیرسچفیلد (IS)، پرسش نامه خود پنداره پیرز و هریس (CSCS) و پرسش نامه خود کنترلی هومفری (CPSC)بود. نوع تحقیق به صورت کاربردی و به روش توصیفی از نوع همبستگی و از نوع معادلات ساختاری اجرا گردید. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون همبستگی پیرسون برای معناداری رابطه بین متغیرها استفاده گردید. همچنین از مدل معادله ساختاری که ترکیبی از مدل های مسیر (روابط ساختاری) و عامل تاییدی (روابط اندازه گیری) بود، نیز ارائه شد و از نرم افزارهای اطلاعات spss-23 و Amos استفاده گردید. یافته ها نشان داد که تاثیر مدل پیشبینی قلدری کودکان براساس تنهایی، تکانشی، خود پنداره و خود کنترلی در بین دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی دارای برازش مناسبی است. حاصل تقسیم آماره آزمون بر درجه آزادی برابر با 244/1 (کمتر از 3 مطلوب) است. همچنین مقدار کوچک گزارش شده برای RMR و RMSEA مناسب بودن فرضیه اصلی را تایید می کند. با توجه به ضریب استاندارد بتا، اثر مستقیم متغیر تکانشی بر قلدری کودکان برابر با 180/0 و به لحاظ اثبات رابطه مثبت بین آن ها می توان گفت با کاهش یک واحد میزان تکانشی، میزان قلدری کودکان به اندازه 18 درصد کاهش خواهد یافت. در نتیجه فرضیه اول تحقیق با 95 درصد اطمینان تایید می شود. همچنین با توجه به ضریب استاندارد بتا، اثر مستقیم متغیر تنهایی بر قلدری کودکان برابر با 458/0 و به لحاظ اثبات رابطه مثبت بین آنها می توان گفت باکاهش یک واحد میزان تنهایی، میزان قلدری کودکان به اندازه 46 درصد کاهش خواهد یافت. همچنین با توجه به ضریب استاندارد بتا، اثر مستقیم خود کنترلی بر قلدری کودکان برابر با 183/0- و به لحاظ اثبات رابطه منفی بین آن ها می توان گفت با افزایش یک واحد میزان خود کنترلی، میزان قلدری کودکان به اندازه 18 درصد کاهش خواهد یافت. در نتیجه فرضیه سوم تحقیق با 95 درصد اطمینان تایید می شود. و با توجه به ضریب استاندارد بتا، اثر مستقیم خود پنداره بر قلدری کودکان برابر با 425/0- و به لحاظ اثبات رابطه منفی بین آن ها می توان گفت با افزایش یک واحد میزان خود پنداره، میزان قلدری کودکان به اندازه 43 درصد کاهش خواهد یافت. در نتیجه فرضیه چهارم تحقیق با 95 درصد اطمینان تایید می شود.

قلدری، تنهایی، تکانشی بودن، خود پنداره ، خود کنترلی