استفاده از پارامترهای ترمودینامیک جهت ارزیابی عملکرد خستگی مخلوط آسفالتی اصلاح شده با نانوآهک
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: چهاردهمین کنگره ملی مهندسی عمران
- کد COI اختصاصی: NCCE14_547
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 158
نویسندگان
دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه بجنورد
کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشکده فنی مهندسی ، دانشگاه گیلان
چکیده
انرژی آزاد پیوستگی قیر و انرژی آزاد چسبندگی در سطح تماس قیر و سنگدانه ، دو پارامتر اساسی هستند که بر خرابی خستگی مخلوطهای آسفالتی در شرایط خشک و مرطوب بسیار تاثیرگذار می باشند. درصورتی که اجزای انرژی آزاد سطحی قیر و سنگدانه مشخص باشند، انرژی آزاد پیوستگی و چسبندگی در داخل سیستم مخلوط آسفالتی بصورت کمی قابل محاسبه می باشند. ازاین رو در این پژوهش ، اجزای انرژی آزاد سطحی قیرها و سنگدانه ها به ترتیب با استفاده از آزمایش صفحه ویلهلمی و دستگاه جذب جهانی محاسبه شدند. همچنین ، آزمایش خستگی به روش کشش غیرمستقیم جهت تعیین عمرخستگی مخلوطهای آسفالتی مورد استفاده قرار گرفت . مصالح مورد استفاده در این پژوهش شامل دو نوع سنگدانه ، قیرخالص با درجه نفوذ ۱۰۰/۸۵، و نانوآهک بعنوان اصلاحکننده قیر می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که استفاده از نانوآهک بدلیل افزایش انرژی آزاد پیوستگی و چسبندگی در مخلوطهای آسفالتی بترتیب موجب بهبود مقاومت آنها در برابر ترکخوردگی در غشای قیری و سطح تماس قیر-سنگدانه می شود. همچنین نتایج آزمایش کشش غیرمستقیم بیانگر این هستند که مخلوطهای آسفالتی اصلاح شده با نانوآهک در مقایسه با مخلوطهای آسفالتی کنترل در شرایط خشک و مرطوب دارای عمر خستگی بیشتری می باشند اما تاثیر نانوآهک بر مخلوطهای آسفالتی حاوی سنگدانه اسیدی بیشتر است .کلیدواژه ها
مخلوطهای آسفالتی ، خرابی خستگی ، نانوآهک ، انرژی آزاد چسبندگی ، انرژی آزاد پیوستگی .مقالات مرتبط جدید
- بررسی خصوصیات مکانیکی بتن خود تراکم پایدار حاوی محصولات جانبی صنعتی با استفاده از روش های تاگوچی و تاگوچی خاکستری
- اثر آسیب اولیه بر تنش چسبندگی بیرون کشیدگی میلگرد در بتنهای خودمتراکم حاوی الیاف فولادی
- بررسی امکان سنجی استفاده از آب مغناطیسی جهت بهبود عملکرد بتن خود متراکم
- مروری بر کاربرد الگوریتمهای یادگیری ماشین در پیشبینی مقاومت فشاری بتن خودتراکم
- مطالعات حرارتی فونداسیون بتنی برج مرکز تجاری مالی بازار بزرگ ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.