بهینه سازی پیکربندی شبکه شهری با استفاده از الگوریتم دوسطحی به منظور کاهش ازدحام

سیستم های مدیریت ترافیک به منظور کنترل ازدحام و تراکم در شبکه ترافیک شهری استفاده می گردد. یکی از این سیستم ها، بازپیکربندی کمانهای شبکه ، یک طرفه یا دوطرفه کردن، به منظور کاهش ازدحام و آلودگی در شبکه است . در این مطالعه از الگوریتم دوسطحی به منظور یافتن پیکربندی بهینه شبکه استفاده شد. در سطح بالا پیکربندی بهینه و در سطح پایین کوتاهترین مسیر پیکربندی مورد نظر با استفاده از نرم افزار کلان نگر ویزوم محاسبه گردید. زمان سفر کل شبکه به عنوان تابع هدف انتخاب گردید. سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک ، مقدار کمینه تابع هدف انتخابی محاسبه شده و پیکربندی بهینه شبکه بدست آمد. این الگوریتم در محیط پایتون کدنویسی شده و بر روی شبکه سوفالز آزمایش گردید. پیکربندی بهینه بدست آمده نسبت به حالت دوطرفه منجر به کاهش ۵/۵ درصدی تابع هدف گردید. نتایج حاصل نشان داد که استفاده از روش دوسطحی دارای کارایی لازم به منظور یافتن پیکربندی بهینه شبکه شهری است .

کلیدواژه ها:

سیستم های مدیریت ترافیک ، نرم افزار کلاننگر ویزوم ، الگوریتم دوسطحی ، الگوریتم ژنتیک