مروری بر توصیف رفتار نوعا کشنده نسبی در جنایات عمدی

یکی از عناصر اصلی تشکیل دهنده جنایت بر نفس ، عنصر معنوی یا روانی است . در جرایم عمدی، برای شکل گیری نیت مجرمانه ، لازم است که علم و سوءنیت مرتکب ، به کلیت عنصر مادی جرم تعلق گیرد. ماده ۱۴۴ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ نیز در همین راستا علم مرتکب به موضوع جرم و قصد او در ارتکاب رفتار مجرمانه را در تحقق جرایم عمدی شرط دانسته است . در واقع ، تفکیک و تمیز جرم عمدی از غیرعمدی در عنصر معنوی آنها می باشد؛ چراکه رکن روانی در جرایم عمدی، دارای اجزای مختلفی از قبیل علم ، سوء نیت عام، سوءنیت خاص و انگیزه است . در این بین ، نکاتی را در رابطه با بند »پ« ماده ۲۹۰ قانون مجازات اسلامی که رفتار نوعا کشنده نسبی و مصادیق آن را تشریح می نماید، با رویکرد توصیفی ، گردآوری کرده و بیان خواهیم نمود. رفتار نوعا کشنده مطلق که در بند »ب« ذکر شده است و تفاوت آن با موضوع مورد بحث ، از موارد مورد توجه فقها نیز می باشد. در این نوشتار، شرح وضعیت های خاصی که بند »پ« بر ان دلالت دارد و جنبه بار اثباتی آگاهی و توجه ، مطمح نظر قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

رفتار نوعا کشنده نسبی " ، جنایات عمدی" ، عنصر معنوی" ، قتل " ، رکن روانی