تقسیم بندی و آثار عقد ضمان در حقوق ایران

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: ششمین کنفرانس بین المللی و هفتمین کنفرانس ملی حقوق و علوم سیاسی
  • کد COI اختصاصی: ISCV07_048
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 249
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدرضا رباعی

دانشجوی دکتری تخصصی حقوق خصوصی واحد تهران جنوب

چکیده

ضمانت از جمله عقودی است که سبب رفع بسیاری از نیازهای روزمره افراد و جوامع است . مفهوم ضمان مشترک لفظی بین معنای عام و خاص آن است وکاربرد این لفظ در قوانین مختلف ، با توجه تقسیم بندی این عقد به اعتبار آثار آن دارای ظرافت خاصی است که نیاز به تبیین نظریات حاکم بر آثار آن دارد، به طور کلی عقد ضمان در حقوق ایران به پیروی از اقوال اکثر فقهای امامیه ، سبب نقل ذمه ضامن به مضمون عنه می گردد یا اینکه به تبعیت از نظرات فقهای عامه و غالب کشور های اروپایی ، ذمه ضامن به ذمه مضمون عنه ضمیمه می شود. در ضمانت های التزامی ، این عقد گاه به عنوان یک وثیقه بر دین دیگری مفروض شده به این نحو که مضمون له ابتدا باید به ضمون عنه رجوه کند و در صورت استنکاف آن از ادای دین سپس حق رجوع به ضامن را دارد یا اینکه گاه این عقود تعهد ضامن و مضمون عنه در عرض یک دیگر میپندارد که مفهوم تضامن به طور خاص پدید می آید. در این پژوهش نگارنده سعی بر تبیین آثار و نتایج این سیر تقسیم بندی ها با ذکر مواد قانونی مرتبط با هر دسته و بررسی نظریات گوناگون پیرامون مباحث مطروحه دارد.

کلیدواژه ها

عقد ضمانت ، تضامن ، نقل ذمه ، ضم ذمه ، ضمان وثیقه

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.