ارزیابی تحمل به شوری و آثار پرایمینگ در تعدیل پیامدهای شوری در چمن فسکیوی بلند

افزایش سریع جمعیت موجب کاهش منابع آب شیرین شده و بنابراین استفاده از آبهای با کیفیت کم و شور می تواند راهکاری برای آبیاری گیاهان باشد. این پژوهش با هدف مطالعه آثار پرایمینگ شوری و کاربرد سالیسیلیک اسید تحت تنش شوری در مقایسه با یکبار تنش شوری بر روی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک در ژنوتیپ های فسکیوی بلند انجام شد. برای این منظور، هشت ژنوتیپ فسکیوی بلند تحت پنج سطح تنش شوری C)، S۱t۱S۲، S۱t۲S۲، S۲، و (H۲S۲ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که تنوع قابل ملاحظه ای در مواد ژنتیکی مورد مطالعه و سطوح تنش شوری از نظر بیشتر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک وجود داشت . در تیمار یکبار تنش شوری (S۲) ارتفاع بوته ، عملکرد علوفه ، رنگدانه های فتوسنتزی ، فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در مقایسه با شاهد کاهش داشت در حالیکه محتوای پرولین افزایش یافت . در تیمارهای پرایمینگ شوری S۱t۱S۲) و (S۱t۲S۲ ارتفاع بوته ، عملکرد علوفه و کلیه صفات فیزیولوژیک در مقایسه با تیمار یکبار تنش دیده (S۲) بهبود نشان دادند. همچنین محلول پاشی SA در زمان اعمال تنش باعث بهبود ارتفاع بوته ، عملکرد علوفه ، رنگدانه های فتوسنتزی، فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز شد. در حالی که اثرات منفی بر RWC، کلروفیل a به b، محتوای پرولین ، فعالیت آنزیم پراکسیداز در مقایسه با تیمار S۲ داشت . نتایج PCA حاکی از برتری ژنوتیپ های ۱۱MS۱ و ۳MS۱ در کلیه سطوح تنش شوری بود که می توان از آنها در توسعه واریته های ساختگی (Synthetic variety) استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

شوری ، فسکیوی بلند ، پرایمینگ ، سالیسیلیک اسید (SA)