نگاه اجمالی مسئله حاشیه نشینی و تاثیرات مرتبط آن با افزایش سطح بیسوادی و بزهکاری کودکان و نوجوانان

توسعه شهری و بهبود درآمدهای مبتنی بر آن سبب شده است تا باتوجه به کاهش فرصت های درآمدزایی در شهرهای کوچک و روستاها مردم برای کسب درآمد و بهبود معیشت خود به زندگی در شهرها روی آورند. حال اینکه ورود به شهرهای در حال توسعه و یا توسعه یافته هزینه های زیادی را به این خانواده ها تحمیل می نماید. راه حل این مشکل کاهش هزینه های محل سکونت می باشد. این امر بدان معنی است که این گروه از مهاجران برای زندگی در شهرها می بایست به جهت مدیریت درآمد و هزینه به حاشینه نشینی روی آورند. بدیهی است گسترش شهرنشینی و به طبع آن زندگی در کنار هم سبک های مختلف شخصیتی در حاشیه شهرها یکی از علت های مهم در افزایش جرم زایی ها از جمله بزه کاری اقشار مختلف بخصوص کودکان و نوجوانان است. افزایش آسیب های اجتماعی که زمینه ساز گسترش حیطه جرم زایی می باشد، بخش جدایی ناپذیر حاشیه نشینی محسوب می شود. هنوز فریاد "کمک" از سوی کودکان و نوجوانان آسیب دیده بسیاری در این مناطق به گوش میرسد که نیاز به کمک دارند. زیرا خانواده های آنها به طور معمول درآمدی بسیار پایین داشته و قادر نیستند از پس ضروری ترین مخارج روزمره شان برآیند. حاشیه نشینی به عنوان یک پدیده اجتماعی حاد است که در کشورمان ایران زندگی بیش از ۱۵ میلیون ایرانی با آن گره خورده است. این مسئله زاییده عملکرد نامناسب دولت های رسمی و محلی بوده و هست که عواقب آن نظیر فقر، جرم و جنایت، بهره برداری از کودکان کار و تضعیف طبقه متوسط می باشد. اشتغال کاذب، فرهنگ نامتجانس، نبود الگوی مناسب آموزش و پرورش، بی سوادی و کم سوادی از ویژگی های مناطق حاشیه نشین است که تاثیر زیادی بر افزایش سطح بیسوادی و بزه کاری کودکان و نوجوانان دارد. مقاله حاضر به شیوه توصیفی-تحلیلی و به روش کتابخانه ای مفاهیم کاربردی و مهمی پیرامون موضوع فوق الذکر یافته شد، که شامل؛ حاشیه نشینی، علت پدید آمدن حاشیه نشینی، پیامدهای حاشیه نشینی، نوجوانان و خطرپذیری حاصل از ناآگاهی، بزه کاری کودکان و نوجوانان حاشیه نشین، اقدامات اساسی در جهت ترمیم وضعیت نوجوانان حاشیه نشین، اهمیت سواد و دانش در میان نوجوانان میباشد.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، بیسوادی ، بزه کاری ، کودکان و نوجوانان.