نسرین وزینی فکور - کارشناسی ارشد رفتارحرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران
غلامرضا لطفی - دانشیار گروه رفتارحرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین سرسختی ذهنی با انگیزش مشارکت در فعالیت بدنی دختران نوجوان بود. برای اجرای این تحقیق توصیفی- همبستگی، تعداد ۱۵۴دانش آموز دختر ۱۶ تا ۱۸ ساله به صورت نمونه در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. سواد جسمانی با پرسشنامه ۲۵ سوالی سواد جسمانی نوجوانان (APLQ)، و انگیزش مشارکت در فعالیت بدنی با پرسشنامه ۳۰ سوالی انگیزش شرکت در فعالیت ورزشی گیل و همکاران اندازه گیری شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار spss-۲۶ استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف استاندارد مشخصات فردی شرکت کنندگان شامل سن (۶۳۹/۰۵۲/۱۶سال)، قد (۸۱۷/۵ ۴۴/۱۶۳ سانتی متر)، وزن (۴۵۳/۱۰۰۳/۵۷ کیلوگرم) بود. نمره سرسختی ذهنی، ۸۱۷/۸  ۲۱/۵۲ و نمره انگیزش مشارکت در فعالیت بدنی ۰۶۹/۱۶ ۴۴/۱۱۷بدست آمد. نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین سرسختی ذهنی و انگیزش مشارکت در فعالیت بدنی رابطه مستقیم (r=۰/۲۳۱) و معناداری (p=۰/۰۰۴) وجود دارد. همچنین خرده مقیاسهای چالش، اعتماد بین فردی و اعتماد به توانایی در کنترل بر زندگی رابطه مثبت و معنی داری با انگیزش مشارکت در فعالیت بدنی دانش اموزان دختر داشته اند. خرده مقیاس توانایی در حفظ تعهد ارتباط معکوس و معنی داری با انگیزش مشارکت در فعالیت بدنی دختران دانش آموز داشته است و رابطه بین خرده مقیاس کنترل هیجانی با انگیزش مشارکت در فعالیت بدنی معنی دار نبوده است. نتیجه گیری: در مجموع یافته های این پژوهش نشان می دهد که با بالا رفتن سرسختی ذهنی دختران نوجوان مقطع دوم متوسطه، انگیزش شرکت در فعالیت بدنی در آنان بیشتر می شود، که این امر احتمال افزایش فعالیت بدنی این دانش آموزان در بزرگسالی را تقویت می نماید.

سرسختی ذهنی، انگیزش مشارکت، فعالیت بدنی، دختران نوجوان