رابطه احساس گناه و شرم با دینداری و سلامت روان

هدف پژوهش حاضر بررسی روابط احساس گناه و شرم با دینداری و سلامت روان بود. بدینمنظور ۱۸۰ دانشجو به مقیاسهای زیر پاسخ دادند: «مقیاس آمادگی احساس گناه و شرم»، «علاقه به دین»، «مقیاسهای تکگویهای جهتگیری دینی»، «مقیاسهای بهزیستی روانشناختی ریف»، «مقیاس شادی فاعلی»، «رضایت از زندگی عمومی»، «پرسشنامه سلامت عمومی». یافتهها نشان داد احساس گناه با پیامدهای مثبت روانی همراه است، در حالی که احساس شرم با پیامدهای منفی روانی همایند است. احساس گناه رابطه ضعیف و مثبتی با علاقهمندی به دین داشت، حال آنکه روابط شرم با متغیرهای دینی منفی بود. نتایج این پژوهش از نظریه سازشیبودن احساس گناه و غیرسازشیبودن شرم حمایت میکنند.

کلیدواژه ها:

احساس گناه ، احساس شرم ، سلامت روان ، بهزیستی ، دین