مقایسه افکار خودکشی و تاب آوری، استرس ادراک شده، در زنان مجرد و زنان متاهل شهر همدان

مقدمه: امروزه گفتمان زنان گفتمانی غالب در سطح جوامع است و از آنجا که نیمی از هر جامعه را زنان تشکیل می دهند مسائل مربوط به آنان حائز اهمیت است تجرد و تاهل مسئله ای فراجنسیتی است اما برای زنان مسئله جدی تر و بحرانی تر است که با آسیب های اجتماعی و روانی مختلفی ارتباط دارداز این رو مقایسه مولفه های مختلف سلامت روان در زنان مجرد و متاهل دارای اهمیت است. هدف:پژوهش حاضر با هدف مقایسه افکار خودکشی، تاب آوری، استرس ادراک شده، در بین زنان مجرد و زنان متاهل شهر همدان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر زمان یک پژوهش مقطعی و توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش را همه زنان مجرد و متاهل شهر همدان تشکیل داد. جامعه آماری مذکور ۱۸۰ نفر (دو گروه ۹۰ نفره شامل یک گروه ۹۰ نفره زنان مجرد و یک گروه ۹۰ نفره زنان متاهل) بود. روش نمونه گیری در دسترس بود. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد گرایش به خودکشی بک (۲۰۰۶،) تاب آوری کانر–دیویدسون (۲۰۰۳)، استرس ادراک شده کوهن و همکاران(۱۹۸۳)بود. جهت بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل واریانس چند متغیری با نرم افزار ۲۶spss استفاده گردید .

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، تاب آوری ، استرس ادراک شده ، زنان مجرد ، زنان متاهل