نقش اطمینان خواهی مفرط از دیگران و حساسیت بین فردی در پیش بینی اضطراب اجتماعی و علائم وسواس فکری-جبری

مقدمه: اطمینان خواهی بیش از حد از دیگران و حساسیت بین فردی با کاهش موقت اضطراب نقش اساسی در تداوم اختلالات اضطرابی دارد. پژوهش حاضر به بررسی نقش اطمینان جویی بیش از حد دیگران و حساسیت بین فردی در پیش بینی اضطراب اجتماعی و علائم وسواس فکری-جبری می پردازد. روش کار: جامعه آماری را کلیه زنان خانه دار شهر سبزوار در تابستان ۱۴۰۱ تشکیل می دادند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای، ۳۳۹ نفر از زنان خانه دار انتخاب شدند. آنها پرسشنامه های وسواس فکری-جبری، اضطراب اجتماعی، کسب اطمینان از دیگران و حساسیت بین فردی را پر کردند. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی، رگرسیون و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که اطمینان مفرط و حساسیت بین فردی با نمره کل اضطراب اجتماعی وسواسی همبستگی معنادار دارد و اطمینان بیش از حد و حساسیت بین فردی ۶ درصد از واریانس مربوط به اضطراب اجتماعی و ۳۳ درصد از واریانس اضطراب اجتماعی را پیش بینی می کنند.  نتایج نشان داد که گروه دارای علائم وسواس در مقایسه با گروه دارای علائم اضطراب اجتماعی و گروه سالم بالاترین امتیاز را در حساسیت بین فردی و اطمینان بیش از حد داشتند (۰۰۱/۰ P<). نتیجه گیری: اطمینان بیش از حد و حساسیت بین فردی، تبیین مهمی برای اختلالات اضطرابی به ویژه اختلال وسواس فکری- جبری است.

کلیدواژه ها:

اختلال اضطراب اجتماعی ، اختلال وسواس فکری جبری ، ترس ، روابط بین فردی