مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی با درمان روان پویشی کوتاه مدت بر خودارزشمندی و نگرش های اجتماعی فرهنگی به ظاهر زنان متقاضی جراحی زیبایی

مقدمه: امروزه جراحی های زیبایی به عنوان یکی از دغدغه های انسان در میان جامعه ایرانی، یک ارزش تلقی می شود. این پژوهش با هدف بررسی مقایسهای اثربخشی طرحواره درمانی با درمان روان پویشی کوتاه مدت بر خودارزشمندی و نگرش های اجتماعی فرهنگی به ظاهر زنان متقاضی جراحی زیبایی انجام شد.روش پژوهش: این پژوهش از جمله مطالعات نیمه آزمایش با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه زنان متقاضی جراحی های زیبایی مراجعه کننده به کلینیک های جراحی زیبایی شهر گرگان در سال ۱۴۰۲ بودند که تعداد ۴۵ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه طرحواره درمانی (۱۵ نفر)، درمان روان پویشی کوتاه مدت (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های خودارزشمندی کروکر و همکاران و نگرش های اجتماعی فرهنگی به ظاهر تامپسون و همکاران بود. داده های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری و استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۶ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که روان پویشی کوتاه مدت نسبت به گروه گواه، به طور معنی داری افزایش قابل توجهی را در خود ارزشمندی و کاهش در نگرش های اجتماعی فرهنگی به ظاهر دارای می باشند (۰۵/۰>P). همچنین در افزایش خود ارزشمندی، روان پویشی کوتاه مدت اثربخشی بیشتر داشته و در کاهش نگرش های اجتماعی فرهنگی به ظاهر، طرحواره درمانی اثربخش تر بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت که روان پویشی کوتاه مدت با اصلاح نگرش نسبت به خود و بازنگری در ارزش ها و اهداف زندگی موجب افزایش خود ارزشمندی شده و شناسایی طرحواره ها و کمک کردن به افراد برای ابراز و بیان هیجانات و احساسات منفی سرکوب شده سبب بهبود پردازش شناختی و کاهش اجتماعی فرهنگی منفی به ظاهر می شود.

کلیدواژه ها:

جراحی زیبایی ، طرحواره درمانی ، خودارزشمندی ، درمان روان پویشی کوتاه مدت ، نگرش های اجتماعی فرهنگی به ظاهر