آسایش دمایی شهرستان زابل و کاربرد آن در برنامه ریزی توریسم
محل انتشار: نخستین کنفرانس ملی آب و هوا شناسی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,257
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
COLIMACONF01_089
تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1392
چکیده مقاله:
هوا و اقلیم و گردشگری از جهات مختلف با هم در ارتباط هستند. گردشگران و سازمان های گردشگری به اطلاعات قابلاعتمادی در زمینه شرایط جوی نیازمندند این پژوهش با هدف شناسایی زمان های مناسب برای گردشگری در شهرستان زابل با شاخص آسایش دمایی «اوانز» انجام شده است. در این پژوهش عناصر اقلیمی مانند دما، رطوبت و... طی دوره آماری 27 ساله (1388- 1362) تجزیه و تحلیل شده است. با توجه به جاذبه های اکوتوریسمی و تاریخی شهرستان زابل بر اساس مدل آسایش دمایی شرایط آسایشدمایی برای هرماه (سرد، گرم، آسایش) مشخص شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ماه های مسافرت به این شهرستان (آبان، آذر،اسفند و فروردین) می باشد که دامنه گرما در این ماه ها دارای آسایش است. همچنین در ماه های (اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد وشهریور) هوا در این شهرستان گرم و گردشگران نیاز به لباس سبک تابستانی و وسایل خنک کننده دارند و در ماه های (دی، بهمن) هواسرد و گردشگران باید در سفر به شهر زابل لباس گرم زمستانی به همراه داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
تقی طاوسی
دانشیار دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی دانشگاه سیستان و بلوچستان
غلامعلی سالارزهی خاشعی
دانشجوی کارشناسی ارشد کاربرد اقلیم شناسی در برنامه ریزی محیطی دانشگاه سیستان و بلوچستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :