تاثیر آبیاری با نسبتهای مختلف پساب بر pH، هدایت الکتریکی و کربن آلی خاک

یکی از عوامل مهمی که حفظ و توسعه کشاورزی اراضی فاریاب را در نواحی خشک و نیمه خشک محدود میسازد، کمبود آب است. در این تحقیق به منظور استفاده از پساب حاصل از فاضلاب بر خصوصیات شیمیایی خاکدر محدوده شهر کرمان آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل کیفیت پساب در پنج سطح (صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد پساب نسبت به آب چاه)، عمق خاک در دو سطح (0-30 و 30-60 سانتی متر) و مدت زمان آبیاری (صفر، 1، 2، 3 و 4 ماه) بود. مقادیر کربن آلی خاک، هدایت الکتریکی و pH قبل و بعد از هر مرحله آبیاری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بین تیمارهای مورد مطالعه، هدایت الکتریکی و درصد کربن آلی در سطح یک درصد و pH در سطح پنج درصد اختلاف معنیداری دارد. همچنین هر سه خصوصیت خاک با گذشت زمان روند افزایشی داشتند. بیشترین شوریدر آبیاری چهارم در تیمار 100 درصد پساب مشاهده گردید که حدود 37 درصد نسبت به شاهد افزایش داشت. pH تیمار 100 درصد پساب در عمق اول در آبیاری چهارم نسبت به عمق دوم افزایش معنی داری نشان داد. همچنین درصد کربن آلی در عمق اول خاک در تیمار حاوی 75 و 100 درصد پساب، حدود 60 درصد نسبت به عمق دوم افزایش معنی داری داشت. در مجموع، کاربرد پساب باعث افزایش pH، هدایت الکتریکی و کربن آلی خاک شد که این میزان افزایش متناسب با غلظت پساب بود.

کلیدواژه ها:

پساب ، عمق خاک ، کرمان ، pH ، هدایت الکتریکی و کربن آلی خاک