بررسی تطبیقی مولفه های رمانتیسمدر شعر سهراب سپهری و آلفونس دولامارتین

ریشه کلمه رمانتیسم که در آغاز به صورت صفت «رمانتیک» استعمال می گردید کلمه لاتین «رمانتیکوس» می باشد که در اصطلاح شامل داستان ها و رمان هایی می شد که از قوانین و مقررات کلاسیک رهایی یافته و با اندیشه ای نو و به زبان عامیانه نوشته می شد ؛ برخلاف باور غلط رمان های این سبک عاشقانه نبودند. این نوشته ها در زمان خود، به نوعی واکنش جمعی به باورهای خشک و افراطی کلیسا بود و آغاز جنبش رمانتیسم در اواخر دهه ۱۷۰۰ و اوج آن در اوایل دهه ۱۸۰۰ به گونه ای پایان جنبش رئالیسم بود. آوازه مکتب رمانتیسم از آلمان و انگلستان بعد به کشور فرانسه رسید و اولین نمودهای این مکتب در اشعار آلفونس دو لامارتین ظهور کرد و چنان گسترش و اوج یافت و با نگرش و کنش فرانسویان همراه شد که گویی یک مکتب فرانسوی است. این جنبش تمام قالب های هنری را تحت تاثیر قرارداد اما بیش از همه در موسیقی و ادبیات تجلی یافت و حتی در سیاست نیز اثر بخش شد.