مقارنه جرم انگاری آزار جنسی اطفال در کنوانسیون های بین المللی و قوانین جزایی ایران

کودک آزاری مصادیق متعددی داشته که یکی از مصادیق بارز آن، «آزار جنسی اطفال» می باشد. استثمار جنسی کودکان ونوجوانان نیز در زمره مهم-ترین آزارهای جنسی اطفال است که در قالب آزارهای جنسی فیزیکی و غیرفیزیکی رواج دارد. در باندهایفساد و فحشا، بکارگیری اطفال در مطامع جنسی. هدف اصلی گروه مجرمانه بوده؛ همانگونه که استنمار فیزیکی در بکارگیری اطفالدر کارهای ممنوعه مانند تکدیگری و تولید و توزیع مواد مخدر هدف اصلی باندهای تبهکار می باشد. برخی از گروه های مجرمانهنیز با هدف کسب درآمد به هرزه-نگاری کودکان و نوجوانان مبادرت کرده و باندهای تبهکار دیگری نیز. جهت تامین اطفال موردنیاز سایر گروه های مذکور. کودکان و نوجوانان را از طرق مختلف مانند خرید و فروش. آدم ربایی و غیره تحصیل نموده و بهباندهای مختلف با اهداف جنسی و غیرجنسی به فروش می سرسانند. اغلب کشورهای جهان ارتکاب جرائم جنسی علیه کودکان ونوجوانان را قبیح دانسته و سازمان ملل متحد نیز در راستای مبارزه با سوء استفاده و بهره کشی جنسی از این قشر بی دفاع،کنوانسیون های مختلفی را تصویب نموده است که کشورهای جهان. بسته به قوانین داخلی خود، به کنوانسیون های بین المللیملحق شده تا از حقوق اطفال در برابر باندهای مجرمانه، حمایت کنند. قوانین جزایی کشورمان که برگرفته از فقه جزایی اسلام است،جرایم جنسی و بسیاری از آزارهای جنسی اطفال را جرم انگاری کرده و برای هر جرم، بسته به مصداق آن، مجازات حدی و یاتعزیری در نظر گرفته است. لذا جرم انگاری جرایم جنسی علیه کودکان و نوجوانان به واقع در احکام فقه جزایی و فوانین جزاییموضوعه کشورمان، سابقه فانونگذاری طولانی داشته و در جرم انگاری جرایم جنسی, علیه کودکان، میان کنوانسیون هایبین المللی و قوانین جزایی ایران، مقارنه و همسویی کامل وجود دارد. در برخی از مصادیق نیز قوانین جدیدی توسط قانونگذار بهتصویب رسیده است که به تبیین اختصاصی جرایم علیه کودکان و نوجوانان پرداخته است.

کلیدواژه ها:

آزار جنسی کودک ، هرزه نگاری ، توریسم جنسی کودکان ، قاچاق جنسی اطفال ، جرائم جنسی