تولید فضای جغرافیایی از دیدگاه جغرافیای ساختارگرایی و کارکردگرایی

تبیین ساختار نظری شناخت یک مفهوم بنیادین ؛ از اصلی ترین اصول در شناخت و مطالعه موضوعات و مفاهیم است ، به عبارت دیگر شناخت یک مفهوم در مکاتب مختلف می تواند دارای تعاریف متضاد باشد. بنابراین مفهوم سازی و ساخت فضای جغرافیایی نیز نمادی از یک شیوه تفکر خاص یا بازتابی از یک مکتب معرفتی خاص است که در فلسفه علم ظهور یافته است ؛ از این رو در دهه های اخیر کوشش شده است در تفسیر و تبیین پدیدهها و محیط های جغرافیایی بر میزان قدرت، توان و به طور کلی باورهای فلسفی و مکاتب شناختی تاکید شود و شناخت عقاید در کانون مباحث و تحلیل های جغرافیایی قرار گیرد. از این رو با توجه به بنیادین بودن نوع پژوهش ، تلاش گردیده با ارجاع به مستندات نظری معتبر نوعی نگاه نقادانه در ارتباط با شناخت به وجودآمدن فضای جغرافیایی در مکتب کارکردگرایی و ساختارگرایی ارائه گردد. یافته های تحقیق نشاندهنده آن است که در مکتب ساختارگرایی اجزای فضای جغرافیایی دارای ماهیت متعامل و انضمامی بوده و در عین حال در نظریه کارکردگرایی ، در زمینه شکل گیری فضای جغرافیایی فضا یک سیستم سازمان یافته تلقی می گردد و همان طوری که هر سیستم از اجزاءو عناصر متمایز تشکیل شده، فضا نیز به عنوان یک سیستم از اجزاء مجزا تشکیل شده است . این اجزاء به نحوی خاص با هم ترکیب شده و در مجموع یک کل را تشکیل می دهند.

کلیدواژه ها:

فضای جغرافیایی ، ساختارگرایی ، کارکردگرایی