بررسی فراوانی اندوفتالمیت های ارجاع شده به بیمارستان فیض اصفهان در ۶ ماهه اول ۱۴۰۲

اندوفتالمیت (endophthalmitis) واژه ای است که به عفونت داخل چشمی و درگیری زجاجیه و اتاقک پیشینچشم گفته می شود که بروز آن از خطرآفرین ترین پیامدهای چشمی به شمار می اید. در این بررسی همه بیمارانی که پس ازانجام ا عمال جراحی چشم مانند کاتاراکت، تزریق آواستین، اعمال جراحی شبکیه، گلوگوم و ... با قرمزی چشم، درد، کاهشبینایی و دیگر نشانه های التهاب درون چشمی به اورژانس چشم بیمارستان مراجعه می کردند که پس از معاینه، تشخیص احتمالیاندوفتالمیت گذاشته میشد، به عنوان جامعه مورد مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات بیماران از پرونده های بیماران عمل شدهگردآوری و یادداشت گردید. این بیماران از نظر بیمارستانی که جراحی اولیه چشم در ان صورت پذیرفته به دو گروه تقسیم شدندگروه اول بیمارانی که عمل جراحی قبلی آنها در مرکز پزشکی فیض انجام شده و گروه دوم آندسته از بیمارانی که جراحی قبلیآنها در کلینیک ها یا مراکز و بیمارستانهای خارج از فیض انجام شده است. عواملی چون جنس ، سن فرد بیمار، مهارت و توانکاری چشم پزشک و فراوانی تعداد رزیدنت های کمک کننده هر چشم پزشک از جمله سایر عوامل بروز اندوفتالمیت می باشدولیکناز متغیرهای فرعی محسوب می شوند.نتایج: تعداد ۵۰ بیمار در ۶ ماهه اول سال ۱۴۰۲ با عارضه اندوفتالمیت در این مرکز بستری و تحت درمان قرار گرفته اند .از این تعداد بیمار۲۵ مرد (۵۰ %) و ۲۵ بیمار زن (۵۰ %) و از نظر سنی در سه گروه تقسیم بندی شدند، در این تقسیم بندی ۵۰-۳۱ سال به تعداد ۶ بیمار (۱۲ درصد) و ۵۱-۷۰ سال به تعداد ۲۸ بیمار(۵۶ درصد) و ۷۱-۹۰ سال به تعداد ۱۶ بیمار (۳۲ درصد) گرفتار این پیامدشده بودند. در این میان ، از ۷۵۳۶ بیماری که توسط پزشکان مرکز فیض عمل شده بودند ۸ بیمار(۱۶ %) با اندوفتالمیتمجددا برگشته بودند به عبارتی یک دهم از کل اعمال جراحی چشم صورت گرفته در ۶ماهه اول سال ۱۴۰۲ در مرکز فیض بهعارضه اندوفتالمیت بعد از جراحی مبتلا گردیده بودند. همچنین در این میان بیماران اندوفتالمیتی که عمل اولیه انها در غیر ازمرکز فیض انجام شده بود به چهاردسته شامل مراکز خصوصی داخل شهر اصفهان به تعداد ۳۲ (۶۴ درصد)، مراکز خصوصی و دولتی حومه استان اصفهان به تعداد ۴ (۸ درصد)، مراکز دولتی و خصوصی خارج استانی به تعداد ۵ نفر (۱۰ درصد) و مراکز دولتیو خصوصی خارج کشوربه تعداد ۱ نفر (۲درصد) بیمار بودند.فراوانی اعمال جراحی چشمی که پیامد ان عارضه اندوفتالمیت بود در بررسی به ۵ دسته تقسیم شد .کاتاراکت به تعداد ۳۳ بیمار(۶۶ درصد) ،بیماری های شبکیه به تعداد ۷ بیمار(۱۴ درصد)، تزریق داخل چشمی به تعداد ۵ بیمار (۱۰ درصد)، گلوکوم به تعداد ۲بیمار(۴ درصد) و لنز کاشتنی به تعداد ۳ بیمار (۶ درصد) فراوانی مبتلایان گزارش شد. در این میان از ۸ نفر بیماری که بدنبال عملجراحی در بیمارستان فیض دچار عارضه اندوفتالمیت شده بودند ۲۵ درصد مربوط به عوارض بعد ازعمل جراحی کاتاراکت، ۶۲/۵درصد بیماری های شبکیه و ۱۲/۵ درصد مربوط به عوارض بعد از کاشت لنز بود. نتیجه یا اثرات اجرای فعالیت:با توجه به اینکه بروز اندوفتالمیت از خطرآفرین ترین پیامدهای چشمی به شمار می آید و پیامد آن کاهش بینایی و حتی می تواندمنجر به تخلیه چشم و کوری شود. اگاهی پزشکان از فراوانی این عارضه در هر کانون چشم پزشکی نیازی مبرم به شمار می آیدو چنانچه پیدایش و بروز آن نسبت به مطالعات جهانی از میانگین انحراف معیار بیشتری برخوردار باشد باید پیرامون علل و فراوانیآن بررسی بیشتری شود و برای رفع علل و عوامل زمینه ساز آن کوشید. با ارائه گزارش بیماران اندوفتالمیت که پس از انجام اعمالچشمی درکلینیک های خصوصی یا مراکز و بیمارستانهای غیر از فیض دچار عارضه اندوفتالمیت شده اند به معاونت درمان استانو گروه چشم اصفهان بررسی و پیگیری علل آن می توان گام موثری در کاهش این عارضه و انجام اقدامات اصلاحی برداشت.