مریم نوریان - کارشناسی شیمی ، دبیرعلوم ، سمنان /شاهرود

این مقاله به بررسی روشهای مختلف ارزیابی و سنجش دانش آموزان در درس علوم و تاثیر این روشها بر یادگیری و درک مفاهیم علمی پرداخته است . در ابتدا به مرور ادبیات موضوع و تبیین اهمیت ارزیابی در فرآیند یادگیری پرداخته شده و سپس انواع روشهای ارزیابی سنتی ، مبتنی بر عملکرد، تکوینی ، تراکمی ، ارزیابی همتایان و ارزیابی خود معرفی و تحلیل گردیدهاند. هر یک از این روشها مزایا و چالش های خاص خود را دارند و استفاده ترکیبی از آنها می تواند به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری علوم منجر شود.تحلیل نشان می دهد که استفاده از ترکیبی از روشهای ارزیابی می تواند به ارزیابی جامع تری از توانایی ها و دانش دانش آموزان منجر شود. ارائه بازخورد مستمر و سازنده، توجه به نیازها و توانایی های فردی ، تقویت مهارتهای عملی و تحقیقاتی ، استفاده از فناوری های نوین ، و تشویق به ارزیابی خود و همتایان از جمله راهکارهای پیشنهادی برای بهبود فرآیند ارزیابی است .در نهایت ، این مقاله تاکید می کند که ایجاد محیط یادگیری حمایتی و بدون استرس می تواند به افزایش انگیزه و بهبود یادگیری دانش آموزان کمک کند. با بهرهگیری از این راهکارها، معلمان می توانند به بهبود کیفیت آموزش علوم و توسعه مهارتهای علمی دانش آموزان کمک کنند و آنان را برای مواجهه با چالش های آینده آماده سازند.

ارزیابی ، یادگیری ، روشهای ارزیابی ، علوم، بازخورد