مهدیه صادقی گوغری - دکتری مدیریت،دانشگاه آزاد اسلامی سیرجان
مینا بختیاری - دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه پیام نور قشم
فاطمه شایرخ - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی/علوم تربیتی،دانشگاه آزاد بندرعباس

اختلال دوقطبی یک اختلال روانی مزمن است که با تغییرات شدید در خلق و خو، انرژی ، و سطح فعالیت فرد مشخص می شود. اختلالات دوقطبی (یا شیدایی - افسردگی ) نوعی اختلال خلقی و یک بیماری روانی است و یک بیماری مزمن روانپزشکی است که در آن بیمار نوسانات خلقی شدیدی را به صورت دوره های افسردگی و شیدایی و مانیا را تجربه می کند، و بیماری روانی متداولی است که سبب تغییر در خلق ، انرژی و توانایی عملکرد فرد می شود و عملکرد اجتماعی و شغلی فرد را مختل می کند دامنه بالینی اختلال دوقطبی از هیپومانیا و افسردگی متوسط تا مانیای شدید و افسردگی با نشانه های پسیکوتیک را در برمی گیرد . این اختلال به طور کلی به دو نوع اصلی تقسیم می شود: اختلال دوقطبی نوع I و اختلال دوقطبی نوع II. اختلال دوقطبی نوع I با دورههای شدید مانیا و افسردگی شناخته می شود، در حالی که اختلال دوقطبی نوع II با دورههای افسردگی و هیپومانیا (مانیا خفیف تر) همراه است .از راههای درمان آن نیز میتوان به دارو درمانی و درمانهای شناختی رفتاری اشاره کرد.

اختلالات دوقطبی ، شیدایی ، افسردگی