بررسی تاثیر کیفیت آموزش الکترونیکی بر اشتیاق تحصیلی با نقش واسطه ای خود پنداره تحصیلی

هدف اصلی پژوهش حاضر ، بررسی تاثیر کیفیت آمورش الکترونیکی بر اشتیاق تحصیلی با نقش واسطه ای خودپنداره تحصیلی در دانشجویان دانشگاه پیام نور خرامه بود ، این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه ی دانشجویان دانشگاه پیام نور خرامه به تعداد ۱۱۰۰ نفر که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای و با توجه به جدول کوکران ، تعداد ۳۰۰ نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های آموزش الکترونیکی زینب گلزاری (۱۳۸۹) ، اشتیاق تحصیلی فردریکز ، بلومنفیلد ، پاریس (۲۰۰۴) و خودپنداره تحصیلی چن یی یسن (۲۰۰۴) بود که نمونه آماری آنها را تکمیل نمودند . جهت تجزیه وتحلیل آماری از تحلیل مسیر و نرم افزار ای موس استفاده شد. نتایج نشان داد که کلیه عوامل کیفیت آموزش الکترونیکی ( انسانی ، فرهنگی ، زیرساخت ، حمایت و پشتیبانی ) برخودپنداره آموزشگاهی ، خودپنداره غیر آموزشگاهی و خودپنداره عمومی دارای اثر مستقیم و مثبت می باشد وکلیه ابعاد خودپنداره تحصیلی (خودپنداره آموزشگاهی ، غیر آموزشگاهی ) بر اشتیاق تحصیلی دارای اثر مستقیم و مثبت می باشد ، همچنین عوامل کیفیت آموزش الکترونیکی (انسانی ، فرهنگی ، زیرساخت ، حمایت و پشتیبانی ) از طریق واسطه گری ابعاد خودپنداره تحصیلی (خودپنداره آموزشگاهی ، خودپنداره غیر آموزشگاهی ، خودپنداره عمومی ) بر اشتیاق تحصیلی دارای اثر غیر مستقیم و مثبت می باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آمورش الکترونیکی ، اشتیاق تحصیلی ، خودپنداره تحصیلی ، دانشجویان .