اکرم رازگردانی - دانشجوی دکترای ادیان ایران باستان، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران

اعداد بخش مهمی از الهیات مانوی هستند، با دو اصل (خوب / بد و نور و تاریکی) سه زمان (آغاز / خلقت، میانه / ترکیب نور و ظلمت و پایان)، چهارگوهر پدربزرگی (الوهیت، حکمت، قدرت و نور) اعداد همچنین نقش مهمی در اسطوره مانوی ایفا می کنند؛ اما پدربزرگی در نقش یگانه پادشاه نور در ابتدای خلقت (پیشا کیهانی) است و درواقع او پذیرنده نور نجات بافته در پایان جهان خواهد بود.علاوه بر این، عدد سه بازتاب دهنده سه تجلی است: نخست ایزدان عمدتا جنگجو، دوم ایزدان عمدتا خالق و محافظ و سوم ایزدان نجات بخش.یکی از مهم ترین اعداد، عدد پنج است. عدد پنج همه اعداد دیگر را در اساطیر مانوی می پوشاند؛ بنابراین می خواهم ابتدا در تحلیل اهمیت عدد پنج در دو حوزه کیهانی و ساختاری سخن بگویم. هدف این مقاله طرح عدد پنج و دوازده است، دیگر اعداد را در بخش بعدی این پژوهش مطرح خواهیم کرد. در سطح فضایی، در قلمرو نور بهشت ابدی و جاودان کیهانی، پنج عظمت دارد: نخست پدر نور ، دوم دوازده ائون یا دوازده ملک ، سوم بی نهایت ائون یا مکان های مبارک، چهارم هوای زنده ، پنجم زمین روشن و یک روح متعال ، دمنده نفس زندگی به همه پنج بزرگی.

اعداد, اساطیر, مانویت, عدد پنج, ائون