بررسی و تحلیل مولفه های شکل دهنده سرزندگی شهری (مورد مطالعه: پیاده راه بوعلی شهر همدان)

در دهه های اخیر به دنبال گسترش بی رویه شهر ها و اهمیت روز افزون اتومبیل، نقش عابر پیاده در فضا های شهری کمتر شده که این امر سبب ایجاد محیط های کسل کننده در شهر ها و کاهش سرزندگی فضا های شهری شده است. هدف از این پژوهش تحلیلی بر نقش پیاده راه بوعلی در سرزندگی شهری در شهر همدان می باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری، شهروندان ۱۰ سال به بالا در شهر همدان که بر اساس سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۵تعداد ۶۵۳ هزار نفر است و با استفاده از فرمول کوکران، تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. متغیر های سرزندگی شهری شامل چهار مولفه اجتماعی-فرهنگی، کالبدی– عملکردی، زیست محیطی و زیبایی شناختی است. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss انجام گرفت و از آزمون فریدمن و برای بررسی روابط از مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار لیزرل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد وضعیت شاخص های سرزندگی شهری در پیاده راه مورد مطالعه مطلوب است. همچنین نتایج آزمون فریدمن و اولویت بندی شاخص ها مشخص نمود که آسایش اقلیمی بیشترین اولویت را در بررسی سرزندگی فضایی شهری در پیاده رو بوعلی شهر همدان داشته است.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، خیابان بوعلی ، سرزندگی شهری ، شهر همدان