واکاوی ادله فقهای امامیه در تعامل سیاسی با جکومتها
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: فصلنامه جامعه شناسی سیاسی ایران، دوره: 2، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_JOU-2-4_054
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 76
نویسندگان
دکترای تخصصی فقه و حقوق اسلامی از دانشگاه آزاد- عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
استادیار و عضو هیات علمی گروه فقه و مبانی حقوق اسالمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی )ره(، شهرری ، تهران، ایران )نویسنده مسئول(
چکیده
در اندیشه سیاسی شیعه که برگرفته از مبانی کلامی این مذهب است، حکومت تنها حق خداوند است و اوست که فرد صالح برای امامت و هدایت مردم را برمی گزیند و در عصر غیبت؛ برنامه سیاسی شیعه به تعلیم و رهنمون امامان به نواب عام و جامع الشرایط امام معصوم متعلق است . لذا حکومت هائی که از ناحیه ائمهی معصومین علیهم السلام نصب نشده و ماذون نیستند، فاقد مشروعیت لازم برای حکومت هستند و حکومت آنان غاصبانه و جور است. لکن از آنجا که وجود حکومت برای جامعه ضروری بوده و در صورت عدم امکان تشکیل حکومت توسط فقیه جامع الشرایط، گاه برای حفظ مصالح جامعه ی اسلامی و بر اساس مستنداتی از آیات قرآن ، روایات ، ادله عقلی و نقلی و قواعد ضرورت، مصلحت و تقیه، و.... لازم است علماء با حکومت در مواردی تعامل و همکاری داشته باشند در نقطه مقابل نیز بزرگانی با استناد به ادله حرمت اعانت ظالمین، هر گونه همکاری با حکومت جور را ممنوع می دانستند. نوشتار حاضر به دنبال بررسی مهم ترین دلایل و مبانی حکم همکاری با حاکمان و تبیین نظرات و دیدگاههای هر دوسوی موافق و مخالف مسئله همکاری فقیهان امامیه در عصر غیبت امام زمان (عج) می باشد .کلیدواژه ها
"حکومت جور" " معونه الظالمین ", " تقیه, "حکومت " و " عصر غیبت"اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.