بررسی رویکرد حقوق ایران در خصوص محل سکونت مشترک زوجین

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: فصلنامه جامعه شناسی سیاسی ایران، دوره: 2، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_JOU-2-4_047
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 82
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علی آزادفر

کارشناسی ارشد حقوق، گرایش حقوق خصوصی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران

مهناز آزادفر

کارشناسی ارشد حقوق، گرایش جزا و جرم شناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران

علی اکبر امیدی

دکترای علوم سیاسی، گرایش مسائل ایران

چکیده

قانون مدنی صراحتا تکلیف شوهر را برای سکونت در خانه مشترک بیان نکرده است، اما عرف آن را وسیله حسن معاشرت با زن می داند. ضمنا با توجه به الزام قانونگذار به سکونت در منزل مشاع در عده به نظر می رسد رویه رایج بین زوجین خلاف این قاعده باشد و زوجین پس از اجرای حکم طلاق از هم جدا شوند و به ندرت پیش می آید که یک جا سکونت کنند. طبق عرف رایج، سکونت زوجین در منزل مشترک پس از اجرای صیغه طلاق امری مذموم تلقی می شود و در عمل امکان اجرای این حکم وجود ندارد. سوال این است که آیا در صورت استنکاف یکی از زوجین از زندگی مشترک، چه در ایام عقد و چه در ایام طلاق رجعی، آیا در عمل می توان آنها را به اجرای این حکم اجبار کرد؟ ضمانت اجرای آن چیست؟ در خصوص ماهیت سکونت زوجین در منزل مشترک، گرچه سکونت مشترک مقتضای اطلاق عقد می باشد و تراضی خلاف آن امکان پذیر است، اما این اقامت در منزل مشترک نیز نوعی حق شوهر و یکی از وسایل حسن معاشرت است و فسخ آن به تنهایی ممکن نیست و باید با رضایت طرفین باشد.

کلیدواژه ها

نکاح, طلاق رجعی, سکونت, حق و حکم

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.