ارزیابی پایداری عملکرد اسانس جمعیت‎های مختلف آویشن کوهی ( Thymus kotschyanus) در مناطق مختلف ایران با استفاده از روش GGE biplot

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: مجله علمی تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان مرتعی و جنگلی ایران، دوره: 24، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_IJRFP-24-2_011
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 102
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

A. Pourmeidani

دانشجوی دکترای اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم و تحقیقات، تهران

H. Maddah Arefi

دانشیار، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران

A.A. Jafari

استاد، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران

S. Torabi

استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم و تحقیقات، تهران

M. Mirza

استاد، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران

چکیده

به منظور تعیین پایداری عملکرد اسانس جمعیت‎های مختلف آویشن کوهی (Thymus kotschyanus)، بیست اکسشن (نمونه بذر) در شرایط عادی و در ۱۱ ایستگاه (دماوند، اصفهان، گلستان، همدان، خراسان، مرکزی، قم، تبریز، تهران، یزد و زنجان) در قالب طرح کرت‎های خرد شده در مکان بررسی شدند. براساس نتایج تجزیه واریانس مرکب داده‎ها، اثر متقابل اکسشن × ایستگاه در سطح احتمال خطای یک درصد معنی‎دار شد. در تجزیه گرافیکی محیط‎ها، ۱۱ محیط به ۳ مگامحیط تقسیم شد. در مگامحیط خراسان، قم، مرکزی، دماوند، یزد، زنجان و تهران، اکسشن‎های ۵، ۲۷، ۵۱، ۵۴ و ۵۶ سازگاری اختصاصی داشتند. اکسشن‎های ۳ و ۱۷ در مگامحیط تبریز و همدان سازگاری اختصاصی داشتند. در ارزیابی اکسشن‎ها بر اساس عملکرد اسانس و پایداری، اکسشن ‎های ۵، ۵۴ و ۲۹ بهترین اکسشن ها بودند. در تجزیه گرافیکی روابط بین محیط‎ها، محیط‎های خراسان، قم، دماوند و مرکزی یک گروه محیط تشکیل دادند و با ایستگاه‎های تبریز و همدان رابطه متضاد داشتند که موجب اثر متقابل اکسشن در مکان شد. ایستگاه های خراسان، تبریز، اصفهان و گلستان بیشترین طول بردار را داشتند و نقش آنها در تمایز اکسشن ها مهم بود. ایستگاه خراسان و اصفهان محیط نزدیک به مطلوب تلقی گردیدند و نقش بیشتری در تمایز اکسشن‎ها داشتند. براساس تجزیه گرافیکی روابط بین اکسشن‎ها، مجموعه اکسشن‎های ۵۴ (نقده)، ۲۷ (نامعلوم ۱)، ۵۱ (تهران)، ۵۶ (زرند) و ۵ (قزوین ۲) با همدیگر یک گروه پرمحصول را تشکیل داده و به مگامحیط خراسان، قم، مرکزی، دماوند، یزد، زنجان و تهران سازگاری داشتند. این گروه از اکسشن ها می‎توانند برای توسعه کشت آویشن کوهی در این مناطق، مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها

آویشن کوهی, تجزیه پایداری, GGE biplot, عملکرد اسانس

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.