محسن شریفی - کارشناسی ارشد تاریخ تمدن و پژوهشگر
محمد عالم احمدزاده - آمر پژوهشی علوم تربیتی

امروزه نقش الگو و اسوه در تربیت و پرورش انسان، بر کسی پوشیده نیست. الگوپذیری از ویژگی های فطری بشر بوده و در تمامی مراحل زندگی انسان به ویژه جوانی مشهود است. جوان همیشه در جستجوی قهرمان و الگو است تا او را سرمشق خویش قرار دهد و در موضوعی خاص یا به طور مطلق از او پیروی کند. ازآنجاکه جوانان از مهم ترین سرمایه های بشری در هر جامعه ای هستند و نقش مهمی در سازندگی و بالندگی جوامع خود دارند، پیوسته موردنظر فرستادگان الهی و مصلحان اجتماعی از یک سو و کانون توجه نیروهای اهریمنی از دیگر سوی بوده اند. اندیشمندان حوزه تعلیم و تربیت یکی از بهترین و موثرترین روش های تربیت را «روش الگویی» می دانند. اسلام نیز با ادعای اینکه قرآن کتاب هدایت برای جهانیان است، از این موضوع غفلت نکرده و الگوهایی مفید را در ابعاد مختلف ارائه کرده است. لذا با توجه به اینکه مسلمانان از الگوهای شایسته و بی بدیلی برخوردارند و در این دین مقدس نیز به الگوپذیری شایسته تاکید فراوان شده است، نوشتار حاضر به تبیین و تشریح تربیت اخلاقی جوانان به شیوه الگویی می پردازد.

تربیت, اخلاق, تربیت اخلاقی, الگو, تربیت الگویی