بیماری های کرمی حیوانات و راه های مختلف تشخیص آن ها بخش اول:روش های تشخیص انگل شناسی

خلاصه :   اگر چه آزمایشگاه های تشخیص بیماری های حیوانات در سازمان های اجرائی، خدماتی، آموزشی و پژوهشی وجود دارد ولی گزارش جامعی درباره نقش این آزمایشگاه ها در تشخیص بیماری های حیوانات موجود نیست، بنابراین ممکن است هم آزمایشگاه و هم آزمایش­دهنده به اهمیت آزمایشگاه در تشخیص بیماری ها اشراف کامل نداشته باشند. تشخیص آلودگی های کرمی با توجه به وقوع شکل مزمن آن­ها به خصوص در مناطقی با آب و هوای معتدل، با تکیه بر علائم بالینی صرف، در اکثر موارد میسر نیست، به همین دلیل است که باید از روش های آزمایشگاهی در تشخیص آن­ها استفاده شود. در تشخیص آزمایشگاهی بیماری های کرمی می توان از روش های انگل شناسی و غیر انگل شناسی، نظیر روش های سرمی و مولکولی استفاده کرد. در بهره گیری از این روش ها، توجه دقیق به درستی روش انتخابی اعم از نوع روش، مواد و وسایل، در نظر گرفتن موارد مثبت و منفی کاذب، رعایت اصول نمونه برداری و ... از موضوعات قابل تامل بوده که باید مد نظر آزمایشگاه قرار گیرد.   معمولا روش های انگل شناسی مبتنی بر جستجوی اجرام انگلی در نمونه تحت آزمایش هستند که بسته به مورد، به طرق مختلفی انجام خواهند گرفت. در این روش­ها با آزمایش نمونه های مرضی مانند: مدفوع، خون، ادرار، خلط، ضایعات پوستی، ترشحات چشمی، مغز و نخاع و بیوپسی می توان با دقت بیشتری وجود و شدت آلودگی را تعیین کرد تا بر اساس معیارهای موجود اقدامات لازم برای درمان، کنترل و پیشگیری از آن به عمل آید.   در بخش اول این نوشتار تحلیلی، روش های انگل شناسی و در بخش دوم روش های غیر انگل شناسی بیماری های کرمی حیوانات شرح داده خواهد شد.