تاثیر نانوذرات اکسید روی بر سطوح خونی نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتینین (CRE) در موش صحرایی

مقدمه: نانوذرات اکسید روی اغلب در تولید محصولاتی مانند لوازم آرایشی و بهداشتی، چسب، رنگ و بسیاری از مواد شیمیایی دیگر استفاده می شود و کاربردهای تکنولوژیکی فراوان دارد؛ بنابراین انتشار آنها در محیط زیست به عوارض جانبی بر روی انسان منجر خواهد شد. این احتمال وجود دارد که نانوذرات به کلیه دسترسی پیدا کنند؛ از طرفی بررسی های پاتولوژیکی تایید کرده است که نانو ذرات اکسید روی اثرات سمی شدیدی بر روی کلیه دارد. بنابراین مطالعه حاضر سمیت نانو ذرات اکسید روی بر روی سطوح خونی نیتروژن اوره خون، اسید اوریک و کراتینین را در نتیجه ضایعات کلیوی در موش صحرایی بررسی می کند. روش کار: در این مطالعه تجربی ۳۰ موش صحرایی نر با وزن ۲۰±۲۲۰ گرم به طور تصادفی در ۳ گروه ده تایی کنترل، شم درمان شده با سالین و گروه نانوذره اکسید روی که به مدت ۴ هفته دوبار در هفته به صورت تزریق داخل صفاقی نانو ذره (۷۵ میلی گرم/کیلوگرم به ازای وزن بدن) را دریافت کردند، تقسیم شدند. همه گروه ها در محیطی کنترل شده با درجه حرارت ۲±۲۳، رطوبت نسبی ۵±۵، ۱۲ ساعت نور و ۱۲ ساعت تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا قرار داده شدند. نمونه های خونی برای اندازه گیری های مورد نظر به آزمایشگاه ارسال شد. بحث و نتیجه گیری: بررسی های صورت گرفته نشان داد که نانوذرات اکسید روی منجر به افزایش سطح نیتروژن اوره خون و کراتینین در گروه نانوذره در مقایسه با گروه کنترل و شم می شود. باتوجه به ضایعات پاتولوژیک کلیوی ناشی از نانوذرات اکسید روی، به نظر می رسد تغییر در سطوح خونی نیتروژن اوره خون و کراتینین متعاقب آسیب کلیوی می باشد.

کلیدواژه ها:

نیتروژن اوره خون ، اسید اوریک ، کراتینین ، اکسید روی ، موش صحرایی