بررسی وضعیت آلودگی میکروبی ماهی سی بس آسیایی (Lates calcarifer) به ویبریوزیس در قفس های پرورشی

چکیده: ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) متعلق به خانواده (Latidae)، یکی از بهترین ماهیان دریایی پرورشی دنیا به شمار می رود. این ماهی آنادروموس بوده و قابلیت سازگاری در هر دو محیط آب شور و شیرین را دارد (Paterson et al., ۲۰۰۳) . عمده پراکنش این ماهی در بسیاری از مناطق حاره و نیمه حاره، اقیانوس هند، اطلس، شمال استرالیا و جنوب شرقی آسیا است (Whitehead,۱۹۸۴). ماهی سی باس آسیایی به عنوان یک گونه پرورشی به تازگی وارد کشور شده است، این گونه از یک سو دارای اهمیت پرورشی، اقتصادی و بازارپسندی بالایی است و از سوی دیگر با توجه به توانائی تحمل دامنه گسترده شوری می تواند به عنوان یک گونه پرورشی مناسب به منابع آب های شیرین معرفی شود. در صنعت پرورش ماهی سی بس یا باراموندی یکی از بیماری های شایع ویبریوزیس است که ناشی از باکتری های جنس ویبریو بویژه ویبریو هارویی و ویبریو آلژینولیتیکویس( سویه های آب های مناطق گرم) می باشد که هر ساله خسارت سنگینی به اقتصاد تولید این ماهی وارد می کند.  بیماری ناشی از آلودگی با باکتری های خانواده ویبریوناسه به عنوان عفونت فرصت طلب شناخته شده است. پاتوژن ممکن است به عنوان یک فلور نرمال ارتباط نزدیکی با میزبان داشته باشد و اگرسیستم دفاعی میزبان دچار نقص شود این میکروفلور طبیعی بصورت یک پاتوژن فرصت طلب درمی آید. در یک نمونه بررسی از ماهیان یک سیستم پرورشی، ماهیان به ظاهر آلوده و زنده با علایمی نظیر زخم های جلدی و شنای غیرعادی مورد نمونه گیری قرار گرفت. در ابتدا از کلیه قدامی و مغز در شرایط کاملا استریل و کنار شعله با لوپ روی محیط کشت TSA نمک دار (۵/۳ درصد)  کشت خطی داده شد سپس به مدت ۲۴ ساعت در انکوباسیون نگهداری شد و بعد از این مدت از کلنی های رشد کرده بر روی محیط کشت تست کاتلاز و اکسیداز و رنگ آمیزی گرم انجام و نتیجه بررسی انجام شده حاکی از کاتلاز مثبت، اکسیداز مثبت و گرم منفی بود، شکل باکتری در زیر میکروسکوپ نیز کوکوباسیلوس مشاهده شد. تطبیق علایم ظاهری ماهیان آلوده و تست های انجام شده با جدول خصوصیات بیوشیمیایی باکتری جنس ویبریو بیشترین احتمال از وقوع ویبریوزیس را نشان داد، در هر حال قطعی ترین روش شناسایی نوع باکتری انجام آزمایش PCR است.

کلیدواژه ها:

ماهی ، سی بس آسیایی ، باکتری ، ویبریوزیس