مروری بر اثر فلاشینگ بر شاخص های تولید مثلی در میش

چکیده: دامداران همواره به دنبال یک راه ساده و کم خرج برای بالابردن سود خود میباشند ، از آنجاییکه اصلی ترین درآمد پرورش دهندگان گوسفند از فروش بره میباشد فلاشینگ یکی از این راه هاست که با تنظیم تغذیه گوسفندان ، بازده تولید مثلی را افزایش میدهد. در این پژوهش تعداد ۷۲ مقاله از بین مقالات فارسی و انگلیسی مطالعه شد و نتیجه آن به شرح زیر میباشد : انرژی زا ها ، مواد پروتئینی ، ویتامین ها ، مینرال ها ، اسید های چرب غیر اشباع ( امگا ۳ و ۶ ، چربی سویا )، روغن ماهی ، مواد دانه ای مانند جو ، گندم ، باقلا مصری ، سیلو و... از موادی هستند که در پژوهش های متعدد از آنها به عنوان مواد مفید برای فلاشینگ یاد شده است . همچنین استفاده از چربی پالم هیدروژنه میزان زنده ماندن بره ها را کاهش میدهد. به عقیده برخی از محققین افزایش انرژی از طریق افزایش گلوکز یا استات خون به دنبال مصرف کربوهیدرات موجب افزایش تخمک گذاری میشود . گروهی دیگر معتقدند پروتئین نقش اساسی را به عهده دارد ، اما گروه سوم به علت تراکم بالای انرژی استفاده از مکمل چربی بجای کربوهیدرات یا پروتئین را توصیه میکنند . باید درنظر داشت که استفاده طولانی از جیره غذایی مکمل علی رغم افزایش بره زایی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست و مدت زمان توصیه شده یک الی دو هفته قبل از جفت گیری است . بنابر برخی یافته های علمی فلاشینگ باعث افزایش چندقلو زایی و تزاید گله میگردد ولی تاثیری بر فحلی و باروری ندارد .

کلیدواژه ها:

فلاشینگ ، میش ، تولید مثل ، دو قلو زایی ، تغذیه