ارائه مدل فرهنگ مشتری مداری مبتنی بر آموزه های اسلام در آموزش و پرورش کشور
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 42
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPEM-8-30_002
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1403
چکیده مقاله:
هدف پژوهش حاضر ارایه مدل فرهنگ مشتریمداری مبتنی بر آموزههای اسلام در آموزش و پرورش کشور بود. روش پژوهش ترکیبی اکتشافی بود و در سال تحصیلی ۹۵ – ۱۳۹۴ انجام شد. ابتدا مضامین فرهنگ مشتریمداری در آموزش و پرورش با استفاده از روش تحلیل مضمون استقرایی و بر اساس کل حوزهی پژوهش که شامل ۵۱ مورد مقولات مندرج در پایگاههای داده از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ بود، شناسایی گردید. سپس مضامین فرهنگ مشتریمداری با توجه به آموزههای اسلام و با استفاده از روش تحلیل مضمون استقرایی و مطالعه تفاسیر قرآنکریم و نهجالبلاغه، شناسایی گردید. در هر دو مرحله جهت بدست آوردن پایایی از روش هولستی استفاده گردید. در ادامه با استفاده از تکنیک بردی مضامین شناسایی شده در دو مرحله که ذکر گردید، مورد همجواری و مقایسه قرار گرفتند و در نهایت ۲ دسته مضمون فراگیر با عنوان ۱- مدیریت خدمت به مشتریان با مضامین سازماندهنده: دیدگاه استراتژیک به مشتریان، معیارهای انتخاب کارکنان، استصواب (طلب انجام درست کار)، انضباطمداری، حقمحوری، حقپذیری، دادورزی، اخلاق و نگرش مدیران، ایجاد دانش سازمانی و ۲- خشنودسازی مشتریان با مضامین سازماندهنده اخلاق مداری، ارزشگذاری به مشتریان، اعتمادسازی در مشتریان، ترغیب، مهارت آموزی، بهبود خدمت و عوامل ملموس که در مجموع شامل ۷۳ مضمون پایه و ۱۵ مضمون سازماندهنده بود، شناسایی گردید. در ادامه با توجه به مضامین شناساییشده پرسشنامهایی جهت اعتباریابی مدل با ۲۱۰ گویه طراحی گردید و با استفاده از آلفای کرونباخ، پایایی آن ۸۹/۰ به دست آمد. جامعهی پژوهش در بخش کمی کلیهی مدیران مدارس پنج استان آذربایجانشرقی، بوشهر، تهران، خراسان رضوی و فارس با تعداد ۳۰۱۵۶ نفر بود. روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهایی بود که تعداد ۳۷۹ نفر نمونه تعیین گردید. جهت اعتباریابی مدل از روش تحلیل عاملی استفاده گردید. همهی مضامین با بار عاملی بالا مورد تایید قرار گرفتند که نشان از اعتبار بالای مدل بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
a goldehan
دکتری مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
F karimi
عضو هیئت علمی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، گروه علوم تربیتی، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی. اصفهان، ایران.
M.A nadi
عضو هیئت علمی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، گروه علوم تربیتی، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی. اصفهان
A Hadian Shirazi
عضو هیئت علمی دانشکده علوم قرآنی شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :