بررسی اثر مواد مختلف پوشش پالپی بر ترشح اینترلوکین-۶ از سلول های بنیادی پالپ دندان انسان: یک مطالعه آزمایشگاهی

سابقه و هدف: درمان های رژنراتیو در اندودانتیکس، درمان هایی بیولوژیک به منظور مدیریت دندان های نابالغ، حذف بافت ملتهب و نکروتیک و ایجاد محیط مناسب برای ترمیم بافت هستند. در این درمان ها موادی با خاصیت ترمیم کنندگی پالپ دندان وعاج روی بافت پالپی قرار داده می شوند. اینترلوکین-۶ یکی از سایتوکاین هایی است که در پاسخ به بسیاری از فعالیت های ایمنی بدن ترشح می شود و مطالعات نقش حیاتی آن را در القای مینرالیزاسیون و تشکیل بافت های سخت نشان داده اند. امروزه سمان های کلسیم سیلیکاتی به دلیل زیست سازگاری و القای ساخت بافت سخت بالا به طور گسترده ای در دندانپزشکی استفاده می شوند. با توجه به نقش IL-۶ در تنظیم سلول های بنیادی، این مطالعه با هدف مقایسه اثر سمان های CEM cement، Biodentine، TheraCal LC و MTA بر میزان ترشح IL-۶ توسط سلول های بنیادی پالپ دندان، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی از ۴ سمان به عنوان گروه های اصلی و ۱ گروه کنترل که حاوی محیط کشت فاقد سمان بود، استفاده شده است. دیسک ها تحت شرایط استریل در پلیت های شش خانه ای به قطر ۳۵ میلی متر و ارتفاع ۲ میلی متر تهیه شدند و به آن ها زمان داده شد تا به مدت ۴۸ ساعت ست شوند. سلول های بنیادی پالپ انسان از مرکز منابع زیستی ایران تهیه شدند و در محیط کشت حاوی DMEM با ۱۵ درصد FBS و ۱ درصد پنی سیلین- استرپتومایسین (۱۰۰۰۰ واحد/ میلی لیتر) به عنوان آنتی بیوتیک کشت شدند. سلول های بنیادی پالپ در پاساژ ۵-۳ برای آزمایش ها مورد استفاده قرار گرفتند. دیسک هایی از هر سمان تحت شرایط استریل و براساس دستورالعمل کارخانه سازنده تهیه شدند. به منظور تهیه عصاره هر سمان، محیط کشت سلولی DMEM به مدت ۲۴ ساعت با این دیسک ها مجاورت داده شدند. سپس سلول های بنیادی پالپ دندان انسانhDPSCs  به مدت ۷۲ ساعت در مجاورت عصاره دیسک ها کشت داده شدند. پس از آن، این عصاره جمع آوری شد و میزان ترشح IL-۶ در آن به روش ELISA اندازه گیری شد. آزمایش ها ۳ بار تکرار شدند. سپس داده های به دست آمده وارد نرم افزار SPSS۱۶ شدند و با استفاده از آنالیز واریانس و آزمون کروسکال والیس مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بیش ترین میزان ترشح IL-۶ توسط سلول ها به ترتیب در حضور TheraCal LC، Biodentine و CEM بود؛ اما اختلاف معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد. میانگین میزان ترشح IL-۶ در حضور MTA از سایر گروه ها کم تر بود و این اختلاف معنی دار بود (۰/۰۱P<). استنتاج: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان دهنده میزان پایین تر ترشح سایتوکاین IL-۶ توسط سلول های بنیادی پالپی در حضور MTA در مقایسه با سمان های TheraCal، CEM، Biodentine بود. با توجه به نقشی که IL-۶ در فعالیت های استئوژنیک و ادونتوژنیک می تواند داشته باشد، نتایج این مطالعه در پایه گذاری اطلاعاتی در زمینه معرفی مناسب ترین سمان ها برای اقدامات کلینیکی می تواند مفید باشد.

کلیدواژه ها:

Biodentine ، CEM cement ، Interleukin-۶ ، MTA ، TheraCal LC ، Vital Pulp Therapy ، Biodentine ، CEM cement ، اینترلوکین-۶ ، MTA ، TheraCal LC ، Vital Pulp Therapy