اثر شوری های مختلف آب بر روی رشد و بازماندگی ماهی سیچلاید گورخری (Cichlasoma nigrofasciatum)

چکیده این تحقیق در مرکز مطالعات و تحقیقات ماهیان زینتی جهاد دانشگاهی واحد مازندران به مدت ۹۰ روز انجام شد. آزمایش ها در آکواریوم هایی با حجم ۳۲ لیتر که در هر کدام تعداد ۷۵ عدد بچه ماهی گورخری قرار داده شده بود، انجام شد.. ماهیان در ۴ تیمار شامل آب شیرین، آب شور با غلظت قسمت در هزار۸، قسمت در هزار۱۰و قسمت در هزار۱۲، با سه تکرار و در مجموع ۱۲ آکواریوم آزمایشی به صورت کاملا تصادفی تقسیم بندی شدند. نتایج نشان داد که در کل دوره آزمایش، شوری های مختلف تاثیری بر میزان تلفات نداشته و همچنین با توجه به آزمون LSD با سطح اطمینان ۹۵ درصد مشخص شد که بین تیمار شاهد با دیگر تیمارها و همچنین بین تیمار قسمت در هزار ۸ با تیمارهای قسمت در هزار ۱۰و قسمت در هزار۱۲ و همچنین بین تیمار قسمت در هزار۱۰ و قسمت در هزار۱۲ از نظر ضریب تبدیل غذایی (FCR) اختلاف معنی داری مشاهده گردید (۰۵/۰p <). نتایج حاصله نشان داد که حداقل درصد افزایش مربوط به تیمار با شوری قسمت در هزار ۱۲، ۸۰/۵ و حداکثر آن مربوط به تیمار با شوری قسمت در هزار ۸ با میانگین ۷۴/۷ گرم و حداقل نرخ رشد ویژه مربوط به تیمار شاهد و قسمت در هزار ۱۰ با مقدار ۰۰۲/۰ و حداکثر آن مربوط به تیمار با شوری قسمت در هزار ۸ وقسمت در هزار۱۲ با مقدار ۰۰۳/۰ بوده است. حداقل میانگین ضریب تبدیل غذایی بچه ماهیان مربوط به تیمار با شوری ۸ قسمت در هزار با مقدار ۱۷/۱ و حداکثر آن مربوط به تیمار قسمت در هزار۱۰ با میانگین ۸۸/۱ بود. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد، شوری ۸ قسمت در هزار مطلوب در این مقطع از زندگی بچه ماهیان زینتی می باشد.

کلیدواژه ها:

شوری