واکاوی شرط حق فسخ و مقایسه تفاوت های آن با شرط فاسخ در قراردادها
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی حقوق، علوم سیاسی، سیاست اسلامی و فقه اسلامی
- کد COI اختصاصی: LPPJ01_2031
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 164
نویسندگان
کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد نجف آباد
چکیده
در این مقاله روشن است که شروط فسخ و فاسخ به موجب حقوق ایران ناظر بر از بین رفتن عقد در آینده است و این نظریه اصل تلقی می شود هر چند در حقوق ایران به لحاظ عدم وجود نص صریح قانونی در مورد صحت تراضی طرفین برخلاف این اثر بین حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد اما به نظر می رسد که نفوذ اثر شرط به گذشته و تاثیر قهقهرایی آن با توجه به حاکمیت اراده پذیرفتنی است . مطابق »اصل لزوم«، عقود و قراردادها جز با تصریح قانونگذار (حکم قانون) و یا با اراده انشایی متعاقدین (سازندگان عقد)، قابلیت انحلال نخواهند داشت و طرفین به طور مستمر می بایست در مقام ایفای تعهدات خویش برآیند. با این وجود، امروزه تقریبا در بیشتر قریب به اتفاق عقود و قراردادها، شروطی درج می شوند که مضمونی جز انحلال عمل حقوقی منعقد شده نخواهند داشت ؛ در راس این شروط، »شرط فسخ « (انحلال ارادی) و »شرط فاسخ « (انحلال غیرارادی) خواهند بود.درخصوص ماهیت و آثار این گونه شروط نیز اختلاف نظراتی وجود دارد و رویه قضایی نیز در این رابطه روشن و واضح نمی باشد که البته یافته ها گویای این است که تردید نسبت به شرط فاسخ بیشتر است چرا که با وجود یک تاسیس حقوقی به نام شرط فاسخ ، از ذکر آن در قانون مدنی خودداری شده است که دلیل آن وجود اختلاف نظرات در این حیطه است که در مجموع به نظر چنین شرطی از لحاظ فقهی صحیح و از منظر قانونی مشمول ماده ۱۰ قانون مدنی است . با توجه به اهمیت مباحث در این مقاله به بررسی تفاوت شرط فسخ و فاسخ در قراردادها و حدود ورود محاکم با روش توصیفی تحلیلی و منابع کتابخانه ای پرداخته شده است .کلیدواژه ها
ااصل لزوم ، شرط فسخ ، شرط فاسخ ، اسباب انحلال ، تعلیق ، معلق علیه ، حق فسخ معاملهمقالات مرتبط جدید
- اثربخشی معنویت درمانی اسلامی برپذیرش و نگرش به زندگی نوجوانان
- مروری بر تدوین بسته فرزندپروری ذهن آگاهانه با رویکرد ایرانی اسلامی
- واکاوی عوامل موثر بر نوآوری باز با تاکید بر رویکرد حکمی سازی در موسسات آموزش عالی
- نقد و بررسی مبانی انسان شناختی داستان لیزا (برنامه فلسفه برای کودکان) بر مبنای حکمت متعالیه
- رهیافتی پدیدارشناسانه در واکاوی تجربه زیسته گذران اوقات فراغت نوجوانان انطباق پذیر (مطالعه کیفی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.