عدم تجزیه پذیری در دعوای طاری در فرض تعدد طرفین در قانون آیین دادرسی مدنی

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی حقوق، علوم سیاسی، سیاست اسلامی و فقه اسلامی
  • کد COI اختصاصی: LPPJ01_1549
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 134
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علی احمدی

دانشگاه آزاد اسلامی

علی مجتبائی

دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

در قوانین ایران تجزیه ناپذیری دعوا و حتی تعهد تجزیه پذیر و تجزیه ناپذیر تعریف نشده است . به بیان برخی حقوقدانان دعوا درصورتی غیرقابل تجزیه است که حکم ناشی از آن قانونا یا طبیعتا یا منطقا تصور اعتبار جزئی از آن و بیاعتباری جزء دیگر آن غیرممکن با شد؛ مانند دعوا راج به تحویل حیوان زنده ای که طبیعتا حکم ناشی از آن قابل تجزیه نمی باشد و یا حکم راج به دعوای افراز که منطقا قابل تجزیه نمی باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی عدم تجزیه پذیری در دعاوی طاری در فرض تعدد طرفین در قانون آیین دادرسی مدنی می باشد. مقاله حاضر به شیوه توصیفی - تحلیلی می باشد. مواد و دادهها نیز کیفی است و از فیش برداری در گردآوری مطالب و دادهها استفاده شده است . نتایج نشان داد شیوه طرح دعاوی طاری ملازمه ای با قابلیت تجزیه دعوای اصلی نداشته و در مواردی که دعاوی طاری ، دعوای تمام عیار محسوب می شود، شیوه طرح دعاوی طاری از حیث قابلیت تجزیه دعوا، همانند طرح دعاوی اصلی می باشد.

کلیدواژه ها

دعوا، تجزیه پذیری دعوا، دعوای طاری .

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.