حکم محاربه درفقه امامیه

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی حقوق، علوم سیاسی، سیاست اسلامی و فقه اسلامی
  • کد COI اختصاصی: LPPJ01_0768
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 119
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

عذرا سپهری اصل

رشته فقه واصول

چکیده

یکی از جرم هایی که در جامعه انجام می شود محاربه می باشد. که در سوره مائده آیه ۳۳ هم به محاربه و هم به افساد فی الارض اشاره شده است . محاربه یعنی سلاح کشیدن در شب یا روز در خشکی یا در دریا بر روی مردم به قصد ترساندن آنها و ایجاد اختلال در امنیت و افساد در زمین که در نتیجه باعث تجاوز و غارت به حریم دیگران میشود لذا ما در این مقاله ، محاربه در فقه امامیه را با توجه به کتاب های فقه امامیه بررسی نمودیم . هدف از این مقاله ، شناخت انسان محاربه گر و حکم آن در فقه امامیه است .مجازات شخص محاربه گر با اقرار کردن یک نفر بالغ و عاقل وشهادت دادن دومرد عادل ثابت می شود، اما درمورد حکم محاربه اکثر فقها اتفاق نظر دارند که اگر قبل از دستگیری توبه کند ومجازات او جنبه ی خصوصی نداشته باشد، مجازات اورا ساقط شده، و در صورت عدم توبه ، ابتدا اموال او مصاده شده ،وسپس ۴حد برای او قرار داده اند که عبارتند از:۱.قتل .۲.به دارآویختن محارب۳.قطع دست راست وپای چپ ۴.نفی بلد .این تحقیق از حیث جمع آوری اطلاعات تحقیق ، کتابخانه ای و فردی است و از حیث نگارشی توصیفی -تحلیلی می باشد .

کلیدواژه ها

محارب، محاربه ،سرقت ، قتل ،حکم محاربه ،جنسیت محاربه گر،سلاح.

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.