بررسی جایگاه و قلمرو استمتاع زوج در فقه و حقوق ایران

یکی از مهم ترین حقوقی که به واسطه عقد نکاح برای زوجین مستقر می شود، حق بهره مندی از استمتاعات جنسی است . به واسطه این حق هریک از زوجین موظف هستند به نیاز جنسی طرف مقابل پاسخ مطلوب دهند و رضایت یکدیگر را در این زمینه جلب نمایند. در پژوهش پیش رو که به روش بنیادی صورت گرفته است درصدد هستیم قلمرو و حدود استمتاعات جنسی زوج را که به گفته برخی از علت های عمده عقد نکاح است مشخص کنیم . حق استمتاع زوج از زوجه به این معناست که مرد حق بهره وری جنسی اعم از نگاه کردن لمس و آمیزش و غیر از آن را دارد و زوجه باید خود را برای هر لذتی که زوج میخواهد تسلیم کند و بدون عذر شرعی از نزدیکی کردن او جلوگیری نکند . جایگاه حق استمتاع زوج در فقه ما در حدی است که برخی از فقها قائل اند زن بدون اذن شوهر نمی تواند کاری انجام دهد که با این حق منافات داشته باشد. علی رغم اینکه قلمرو استمتاع زوج گسترده است اما در برخی موارد این قلمرو محدود می شود ، در این پژوهش از مواردی که فقها به عنوان محدودیت های استمتاع زوج مطرح کرده اند مانند حکم حرمت نزدیکی در زمان حیض ، وجود عذر عرفی و شرعی به عنوان ملاک محدودیت استمتاع استنباط شده است ، لذا در ایام حمل یا بیماری یا وجود ضرر یا حرج قلمرو استمتاع زوج محدود می گردد و عدم تمکین زن در چنین مواردی باعث نشوز وی نخواهد شد.

کلیدواژه ها:

استمتاع ، حق استمتاع ، زوج ، تمکین