بررسی مالکیت معنوی در حقوق ایران
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی حقوق، علوم سیاسی، سیاست اسلامی و فقه اسلامی
- کد COI اختصاصی: LPPJ01_0037
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 133
نویسندگان
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آیت الله آملی
چکیده
حقوق مالکیت معنوی، به دو دسته مالکیت صنعتی و مالکیت ادبی و هنری تقسیم می شود. مصادیق مالکیت صنعتی شامل حق اختراع، علائم صنعتی ، طرح های صنعتی ، طرح های جانمایی مدارهای یکپارچه ، اسرار تجاری، نشانه های جغرافیایی و گونه های جدید گیاهی می باشد. مالکیت ادبی و هنری نیز به دو بخش حقوق مولف و حقوق جانبی تقسیم می شود. حق مولف ، حقوقی را می گویند که پدیدآورنده آثار ادبی و هنری در نامیده شدن اثر به نام وی دارا می باشد که خود شامل حقوق مادی و معنوی می شود. حقوق مادی پدیدآورنده، به حقوقی می گویند که پدیدآورنده با استفاده از آن حق بهره برداری از اثر خود را دارد وبا توجه به قوانین بین المللی شامل حق نشر و تکثیر اثر، حق توزیع و پخش اثر، حق عرضه و نمایش ، حق تعقیب اثر، حق بهره مندی از جایزه و پاداش و حق اقتباس، تلخیص ، تبدیل و گردآوری از اثر می باشد. حقوق معنوی پدیدآورنده، حقوقی را می گویند که پدیدآورنده با استفاده از آنها می تواند از منافع فکری خود دفاع کند و شامل حق افشای اثر، حق احترام به نام و سمت پدیدآورنده، حق احترام به اثر، حق عدول یا رجوع به اثر می باشد. حقوق جانبی یا مجاور نیز به حقوقی گفته می شود که همجوار با حق مولف می باشد و مربوط به کسانی می باشد که به خالقان آثار در اجرا یا پخش کمک می کنند مانند: تهیه کنندگان، بازیگران و استودیوهای ضبط می باشد. در این پایان نامه سعی شده است تا به صورت تطبیقی حقوق مالکیت معنوی دو کشور را بررسی نموده و نواقص موجود در قوانین کشورمان را مشخص نماییم .کلیدواژه ها
مالکیت فکری ، مبانی فقهی ، مسائل مستحدثه ، حقوق معنوی ، اوراق ایده وفکرمقالات مرتبط جدید
- اثربخشی معنویت درمانی اسلامی برپذیرش و نگرش به زندگی نوجوانان
- مروری بر تدوین بسته فرزندپروری ذهن آگاهانه با رویکرد ایرانی اسلامی
- واکاوی عوامل موثر بر نوآوری باز با تاکید بر رویکرد حکمی سازی در موسسات آموزش عالی
- نقد و بررسی مبانی انسان شناختی داستان لیزا (برنامه فلسفه برای کودکان) بر مبنای حکمت متعالیه
- رهیافتی پدیدارشناسانه در واکاوی تجربه زیسته گذران اوقات فراغت نوجوانان انطباق پذیر (مطالعه کیفی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.