زبان و جامعه: تحلیل اجتماعی قرض گیری واژگانی زبان های فارسی و ترکی از یکدیگر در دوره صفوی
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: فصلنامه زبان شناسی اجتماعی، دوره: 7، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_SOCG-7-2_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 116
نویسندگان
استاد جامعه شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
استاد جامعه شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
دانشجوی دکتر ی جامعه شناسی ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
دوره صفوی یکی از دورههای مهم تاریخ ایران است که زبانهای فارسی و ترکی در این دوره با یکدیگر در تعامل بودند. این مقاله، در چارچوب نظریه بازار زبانشناختی بوردیو، به بررسی کارکرد زبانهای فارسی، ترکی و عربی در ایران دوره صفوی و همچنین قرضگیری واژگانی زبانهای فارسی و ترکی از یکدیگر میپردازد. به این منظور، وامواژههای زبانهای فارسی و ترکی به روش تحلیل محتوا گردآوری و از منظر بازار زبانشناختی بوردیو تحلیل شده اند. نتایج نشان میدهد در دوره صفوی سه زبان عربی، فارسی و ترکی با همدیگر همزیستی داشته اند. عربی زبان دین و علم بود و لغات و اصطلاحات مذهبی و علمی از آن زبان به زبانهای فارسی و ترکی راه یافته است. فارسی زبان شعر و ادب بود و در محافل ادبی مشروعیت داشت، واژهها و اصطلاحات شعری و ادبی را به زبان ترکی قرض داده است و ترکی به عنوان زبان شاهان و ارتش، در حوزه قشون و دربار کاربرد داشت و لغات و عبارات نظامی و دیوانی را به فارسی عاریه میداد. بنابراین، تسلط هر یک از سه زبان فوق در عرصه اجتماعی معین، ناشی از ذات آن زبان نبود بلکه از اقتدار و شایستگی گویشوران آن زبان در همان عرصه تاثیر می پذیرفت.کلیدواژه ها
قرضگیری واژگانی, فارسی, ترکی, صفوی, بوردیو, بازار زبانشناختیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.